Aghdaii N, Farasatkish R, Heidarpour E, Mollasadeghi G. Comparison of Inotropic Requirement of Patients Under CABG with Two Different Anesthetic Drugs. RJMS 2004; 11 (39) :115-121
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-124-fa.html
عقدایی ناهید، فراستکیش رسول، حیدرپور عوض، ملاصادقی غلامعلی. مقایسه میزان نیاز به اینوتروپ در بیماران تحت عمل پیوند عروق کرونر با 2 داروی بیهوشیدهنده متفاوت . مجله علوم پزشکی رازی. 1383; 11 (39) :115-121
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-124-fa.html
چکیده: (9421 مشاهده)
عوامل متعددی در رابطه با نیاز به اینوتروپ در بیماران تحت عمل جراحی قلب باز و عمل پیوند عروق کرونر هنگام جداسازی آنها از سیستم گردش خون برون پیکری موثر هستند که عبارتند از: بیماری زمینهای قلبی و شدت آن، وجود بیماریهای همراه، میزان موفقیت عمل جراحی از نظر تکنیکی و نوع داروی بیهوشی. در این مطالعه با حذف عوامل دیگر، تنها تأثیر داروهای بیهوشی بر نیاز به اینوتروپ جهت جداشدن از گردش خون برون پیکری بررسی شده است. این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی آیندهنگر روی 60 بیماری که تحت عمل جراحی پیوند عروق کرونر در مرکز قلب شهید رجایی قرار گرفته بودند انجام شد. معیارهای انتخاب بیماران شامل سن 60-40 سال، کسر جهشی بالای 40%، نداشتن بیماری زمینهای(به جز بیماری عروق کرونر) و بیماری همراه بوده است. تمام بیماران از نظر ASA در کلاس 1 و 2 بودند. نوع و مقدار پیشدارو، داروی مخدر و شل کننده مورد استفاده در 2 گروه یکسان و تنها، هوشبر وریدی متفاوت بود که در یک گروه(30 نفر) از پروپوفل و در گروه دوم(30 نفر) از میدازولام استفاده شد. حفظ بیهوشی در هر دو گروه توسط انفوزیون داروها با مقدار مشخص و براساس استاندارد کتاب مرجع بیهوشی صورت گرفت. مانیتورینگ وضعیت همودینامیک بیماران در تمام طول عمل جراحی انجام میشد و شاخصهای تعداد ضربان قلب و فشار خون ثبت میگردید. عوامل مداخلهگر در پایداری همودینامیک و در نتیجه نیاز به اینوتروپ در بیماران هنگام جدا شدن از گردش خون برون پیکری در 2 گروه حذف شد و مدت زمان بیهوشی و عمل جراحی، گردش خون برون پیکری، شدت هیپوترمی، مدت زمان کلامپ آئورت و فشار متوسط شریانی حین پمپ در تمام بیماران مشابه بود. پس از جمعآوری دادهها و طبقهبندی و تجزیه و تحلیل آماری آنها مشاهده شد که نیاز به اینوتروپ برای جداکردن بیماران از گردش خون برون پیکری برخلاف انتظار، در گروه پروپوفل(7/16%) کمتر از گروه میدازولام(30%) بوده است اما اختلاف معنیداری از نظر آماری بین 2 گروه وجود نداشت(05/0P>).
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بیهوشی