مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: نتایج مطالعات فعلی در مورد تأثیر عمل جراحی اسکولیوز بر روی حجم‌های جاری ریوی متفاوت است. تعدادی از مطالعات نشان‌دهنده افزایش حجم‌ها نسبت به قبل از عمل، گروهی نشان‌دهنده کاهش و گروهی نیز نشان‌دهنده عدم تغییر معنی‌دار در حجم‌های جاری تنفسی است.

در این مطالعه،‌ بیماران جراحی از نظر مقادیر حجم‌های ریوی نسبت به حجم‌های قبل از عمل و درصد این موارد نسبت به متوسط زاویه کب مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین تأثیر تغییرات (ارتباط) زاویه کسب نسبت به تغییرات حجم‌ها بررسی شد.

روش بررسی: در این مطالعه مشاهده‌ای توصیفی که بر روی 18 بیمار غیر سیگاری با اسکولیوز ایدیوپاتیک صورت گرفت، حجم‌ها و فلوهای ریوی با اسپیرومتر و بعد از اصلاح زاویه کب اندازه‌گیری شد. به منظور تحلیل آماری از تست تی مزدوج (paired t-test) استفاده شد. برای منظور کردن تغییرات قد و سن در طول زمان در همه موارد، درصد حجم نسبت به نرمال مورد ارزیابی قرار گرفت.

یافته‌ها: از 30 بیمار که وارد مطالعه شدند، نهایتاً 18 نفر تحت پیگیری قرار گرفتند. (متوسط زمان پیگیری
6/19 + 5/34 ماه). حجم‌های جاری ریه شامل (005/0 P<) 6/8 ± 4/13‌Vital Capacity (VC)=،
(001/0 P<) 15 ± 8/9‌Forced Expiratory Volume in one second (FEV1)= و (001/0 P<) 14 ± 22/9‌Forced Vital Capacity (FVC)= درصد کاهش نشان می‌داد. بین تغییرات حجم‌های جاری نسبت به تغییرات زاویه، ارتباط معنی‌داری یافت نشد. بین تغییرات زاویه اسکولیوز و تغییرات حجم‌های جاری ریه بعد از عمل، ارتباط معنی‌دار ضعیف معکوس وجود دارد؛ یعنی هر چه تغیر زاویه بیشتر، تغییر حجم کمتر بود.

نتیجه‌گیری: در این مطالعه پس از جراحی اصلاحی اسکولیوز، حجم‌های جاری ریه کاهش می‌یابد. مقدار تغییر زاویه اصلاحی ارتباط معنی‌داری با مقدار تغییر حجم‌ها ندارد. بین زاویه اسکولیوز و تغییرات حجم‌های جاری ریه بعد از عمل ارتباط معنی‌دار ضعیف معکوس وجود دارد.