جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )                   جلد 31 شماره 1 صفحات 11-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.367
Clinical trials code: 0


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Feizabadi M, Gandomkar H, Samian P, Bidian Soula R, Ahmadi S S, Jafari S. Effectiveness of Dynamic Psychotherapy on Suicidal Thoughts and Cognitive Functioning in Patients with Borderline Personality Disorder. RJMS 2024; 31 (1) :1-11
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8934-fa.html
فیض آبادی محمد، گندمکار حسین، سمعیان پویا، بیدیان سولا رضا، احمدی ساره سادات، جعفری سهیل. اثربخشی روان‌درمانی پویشی بر افکار خودکشی و عملکرد شناختی در بیماران مبتلا به شخصیت مرزی. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-11

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8934-fa.html


کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران ، Saraahmadi.psy.ir@gmail.com
چکیده:   (345 مشاهده)
زمینه و هدف: : اختلالات شخصیت از اهمیت ویژهای برخوردار است و تشخیص این اختلال از چالش برانگیزترین اختلالات شخصیت است و درمان پویشی می­تواند نقش مؤثری در بهبود علائم روان­شناختی داشته باشد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان­پویشی بر افکار خودکشی، عملکرد شناختی در بیماران مبتلا به شخصیت مرزی انجام شد.
روش کار: این مطالعه به روش نیمه­تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو‌ماهه با گروه کنترل بود. جامعه مورد نظر تمامی بیماران مبتلا به شخصیت مرزی مراجعه­کننده به کلینیک تخصصی روانشناسی شهر تهران در سال 1403 بود. حجم نمونه مورد بررسی با مراجعه به جدول Cohen تعیین شد. به این طریق که در سطح اطمینان 95 درصد، اندازه اثر 30/0 و توان آماری 83/0، برای هر گروه 12 نفر تعیین شد. اما از آن­جایی که احتمال ریزش برخی نمونه­ها وجود داشت و هم­چنین در جهت تعمیم‌پذیری بیشتر نتایج، حجم نمونه در هر گروه 15 نفر تعیین شد. در مرحله اول به شیوه نمونه­گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و این 30 نفر در گام دوم به صورت تصادفی ساده (به شیوه قرعه کشی) در یک گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سنی گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 92/3 ± 40/43 و 49/4 ± 07/44 سال بود (669/0=P). نتایج آزمون t دو نمونه مستقل در مورد سن و آزمون دقیق فیشر در خصوص جنسیت، سطح تحصیلات و وضعیت تأهل نشان داد که بین گروه­ آزمایش و کنترل تفاوت آماری معنی­داری وجود ندارد (05/0<P).میانگین نمرات عملکرد شناختی و افکار خودکشی  قبل از مداخله به ترتیب در گروه درمان 25/72، 08/24 و در گروه کنترل 12/72، 52/23 بود (05/0p<)، اما پس از مداخله، میانگین نمرات افکار خودکشی کاهش  و عملکرد شناختی در گروه درمان به صورت معنی­ داری نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد (01/0p<).
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن بود که استفاده از درمان­پویشی فشرده و کوتاه‌مدت بر روان­پویشی فشرده و کوتاه مدت بر عملکرد شناختی و افکار خودکشی در زنان مبتلا به شخصیت­مرزی مؤثر است.
متن کامل [PDF 1465 kb]   (39 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb