Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.367
Clinical trials code: 0
Feizabadi M, Gandomkar H, Samian P, Bidian Soula R, Ahmadi S S, Jafari S. Effectiveness of Dynamic Psychotherapy on Suicidal Thoughts and Cognitive Functioning in Patients with Borderline Personality Disorder. RJMS 2024; 31 (1) :1-11
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8934-fa.html
فیض آبادی محمد، گندمکار حسین، سمعیان پویا، بیدیان سولا رضا، احمدی ساره سادات، جعفری سهیل. اثربخشی رواندرمانی پویشی بر افکار خودکشی و عملکرد شناختی در بیماران مبتلا به شخصیت مرزی. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-11
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8934-fa.html
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران ، Saraahmadi.psy.ir@gmail.com
چکیده: (345 مشاهده)
زمینه و هدف: : اختلالات شخصیت از اهمیت ویژهای برخوردار است و تشخیص این اختلال از چالش برانگیزترین اختلالات شخصیت است و درمان پویشی میتواند نقش مؤثری در بهبود علائم روانشناختی داشته باشد؛ لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمانپویشی بر افکار خودکشی، عملکرد شناختی در بیماران مبتلا به شخصیت مرزی انجام شد.
روش کار: این مطالعه به روش نیمهتجربی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل بود. جامعه مورد نظر تمامی بیماران مبتلا به شخصیت مرزی مراجعهکننده به کلینیک تخصصی روانشناسی شهر تهران در سال 1403 بود. حجم نمونه مورد بررسی با مراجعه به جدول Cohen تعیین شد. به این طریق که در سطح اطمینان 95 درصد، اندازه اثر 30/0 و توان آماری 83/0، برای هر گروه 12 نفر تعیین شد. اما از آنجایی که احتمال ریزش برخی نمونهها وجود داشت و همچنین در جهت تعمیمپذیری بیشتر نتایج، حجم نمونه در هر گروه 15 نفر تعیین شد. در مرحله اول به شیوه نمونهگیری در دسترس 30 نفر انتخاب و این 30 نفر در گام دوم به صورت تصادفی ساده (به شیوه قرعه کشی) در یک گروه آزمایش (15 نفر) و یک گروه کنترل (15 نفر) جایگزین شدند.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار سنی گروه آزمایش و کنترل به ترتیب 92/3 ± 40/43 و 49/4 ± 07/44 سال بود (669/0=P). نتایج آزمون t دو نمونه مستقل در مورد سن و آزمون دقیق فیشر در خصوص جنسیت، سطح تحصیلات و وضعیت تأهل نشان داد که بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت آماری معنیداری وجود ندارد (05/0<P).میانگین نمرات عملکرد شناختی و افکار خودکشی قبل از مداخله به ترتیب در گروه درمان 25/72، 08/24 و در گروه کنترل 12/72، 52/23 بود (05/0p<)، اما پس از مداخله، میانگین نمرات افکار خودکشی کاهش و عملکرد شناختی در گروه درمان به صورت معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد (01/0p<).
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن بود که استفاده از درمانپویشی فشرده و کوتاهمدت بر روانپویشی فشرده و کوتاه مدت بر عملکرد شناختی و افکار خودکشی در زنان مبتلا به شخصیتمرزی مؤثر است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی