جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 10-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1403.267
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khoshnoodnia S, Arasteh H, Jafari P. Presenting a Model of the Job Attachment Status of the Academic Faculty Members of Islamic Azad University of Medical Sciences. RJMS 2024; 31 (1) :1-10
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8929-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8929-fa.html
خشنودنیا سمیرا، آراسته حمیدرضا، جعفری پریوش. ارائه مدل وضعیت دلبستگی شغلی اعضای هیأت علمی حوزه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-10
استاد مدیریت آموزش عالی، دانشگاه خوارزمی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، گروه مدیریت آموزشی، تهران، ایران ، arsteh@khu.ac.ir
چکیده: (126 مشاهده)
زمینه و هدف: دانشگاه آزاد اسلامی ظرفیت بسیار بزرگی برای ارتقای نظام آموزش عالی در کشور است که دامنه آن از مرزها نیز فراتر رفته است. لذا هدف کلی این پژوهش بررسی وضعیت دلبستگی شغلی اعضای هیأت علمی حوزه علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران و ارائه مدلی برای بهبود آن بود.
روش کار: این پژوهش با هدف کاربردی و رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) و طرح اکتشافی انجام شد. جامعه آماری بخش کیفی شامل 30 نفر از اعضای هیأت علمی رشته‌های پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران بود، در حالی که جامعه آماری بخش کمی شامل 1400 نفر از اعضای هیأت علمی این رشته‌ها در همان دانشگاه در سال تحصیلی 1401-1400 بود. در بخش کیفی، از روش نمونه‌گیری هدفمند و با توجه به قانون اشباع 15 نفر انتخاب شدند. در بخش کمی، با استفاده از فرمول کوکران، 300 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای بر حسب نوع دانشکده انتخاب گردیدند. برای جمع‌آوری داده‌های کیفی، از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته و طرح دلفی استفاده شد. در بخش کمی، پرسش‌نامه محقق‌ساخته دلبستگی شغلی با 70 سوال و 10 بعد طراحی و به‌کار گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS21 و AMOS نسخه 26 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد از دیدگاه پاسخگویان 3 بُعد اصلی «توسعه حرفه‌ای و رضایت شغلی»، «نوآری، تحقیق و تعامل اجتماعی»، «محیط کاری و رفاه» و مؤلفه‌های آنها در وضعیت دلبستگی شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی نقش دارند و همچنین نتایج نشان داد برای ارتقای سطح دلبستگی شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی می بایست به سه عامل مهم و اصلی که شامل "توسعه حرفه‌ای و رضایت شغلی" ، "محیط کاری و رفاه" و "نوآوری، تحقیق و تعامل اجتماعی" می‌باشد توجه ویژه گردد و این عوامل از برازش مطلوب برخوردار بودند.
نتیجه‌گیری: نتیجه‌گیری کلی این است که دلبستگی شغلی نه تنها یک موضوع فردی، بلکه تحت تأثیر عوامل سازمانی، حرفه‌ای و اجتماعی قرار دارد. بنابراین، دانشگاه‌ها باید با رویکردی جامع و یکپارچه در طراحی سیاست‌ها و برنامه‌ها، به هر سه بُعد توجه کنند. این امر می‌تواند به تقویت دلبستگی شغلی اعضای هیئت علمی و دستیابی به اهداف آموزشی و پژوهشی کمک کند.
روش کار: این پژوهش با هدف کاربردی و رویکرد آمیخته (کیفی و کمی) و طرح اکتشافی انجام شد. جامعه آماری بخش کیفی شامل 30 نفر از اعضای هیأت علمی رشته‌های پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تهران بود، در حالی که جامعه آماری بخش کمی شامل 1400 نفر از اعضای هیأت علمی این رشته‌ها در همان دانشگاه در سال تحصیلی 1401-1400 بود. در بخش کیفی، از روش نمونه‌گیری هدفمند و با توجه به قانون اشباع 15 نفر انتخاب شدند. در بخش کمی، با استفاده از فرمول کوکران، 300 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای بر حسب نوع دانشکده انتخاب گردیدند. برای جمع‌آوری داده‌های کیفی، از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته و طرح دلفی استفاده شد. در بخش کمی، پرسش‌نامه محقق‌ساخته دلبستگی شغلی با 70 سوال و 10 بعد طراحی و به‌کار گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS21 و AMOS نسخه 26 انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد از دیدگاه پاسخگویان 3 بُعد اصلی «توسعه حرفه‌ای و رضایت شغلی»، «نوآری، تحقیق و تعامل اجتماعی»، «محیط کاری و رفاه» و مؤلفه‌های آنها در وضعیت دلبستگی شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی نقش دارند و همچنین نتایج نشان داد برای ارتقای سطح دلبستگی شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی می بایست به سه عامل مهم و اصلی که شامل "توسعه حرفه‌ای و رضایت شغلی" ، "محیط کاری و رفاه" و "نوآوری، تحقیق و تعامل اجتماعی" می‌باشد توجه ویژه گردد و این عوامل از برازش مطلوب برخوردار بودند.
نتیجه‌گیری: نتیجه‌گیری کلی این است که دلبستگی شغلی نه تنها یک موضوع فردی، بلکه تحت تأثیر عوامل سازمانی، حرفه‌ای و اجتماعی قرار دارد. بنابراین، دانشگاه‌ها باید با رویکردی جامع و یکپارچه در طراحی سیاست‌ها و برنامه‌ها، به هر سه بُعد توجه کنند. این امر می‌تواند به تقویت دلبستگی شغلی اعضای هیئت علمی و دستیابی به اهداف آموزشی و پژوهشی کمک کند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
