جلد 29، شماره 7 - ( 7-1401 )
جلد 29 شماره 7 صفحات 277-269 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.PNU.REC.1402.434
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bazarafkan M, Agha Yari A. Comparison of the Effects of General Postural Correction Exercises and Neuromuscular Facilitation Exercises on Pain Reduction and Functional Improvement in Middle-Aged Men with Non-Specific Neck Pain in Tehran.. RJMS 2022; 29 (7) :269-277
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8914-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8914-fa.html
بذرافکن مصطفی، آقایاری آذر. مقایسه تأثیر تمرینات اصلاح وضعیت عمومی و تمرینات تقویت عصبی-عضلانی بر کاهش درد و بهبود عملکرد در مردان میانسال مبتلا به گردن درد غیراختصاصی در شهر تهران. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (7) :269-277
گروه تمرینات اصلاحی و آسیب های ورزشی ، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی 3697-19395 تهران، ایران ، aghayari@pnu.ac.ir
چکیده: (566 مشاهده)
زمینه و هدف: گردن درد یکی از اختلالات اسکلتی_عضلانی است که می‌تواند به ناتوانی شدید در انجام‌دادن فعالیت‌های روزمره و شغلی فرد منجر شود. امروزه تمرین‌درمانی به‌عنوان درمانی مؤثر برای گردن‌درد، موضوعی پذیرفته شده است. تمرینات تسهیل عصبی عضلانی و نیز تمرینات بازآموزی وضعیتی عمومی دو نوع تمرین هستند که در منزل هم توسط خود فرد قابل انجام هستند. هدف مطالعه حاضر مقایسه تأثیر تمرینات اصلاح وضعیت عمومی و تمرینات تقویت عصبی-عضلانی بر کاهش درد و بهبود عملکرد در مردان میانسال مبتلا به گردن درد غیراختصاصی در شهر تهران بود.
روش کار: این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش به صورت نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. درد از طریق شاخص بصری درد و ناتوانی عملکردی از طریق پرسشنامه اندازه گیری شدند. ۴۵ آزمودنی باتوجه به ملاک های ورود به مطالعه به روش هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی به سه گروه شاهد – تمرینات تسهیل عصبی عضلانی و گروه تمرینات بازآموزی وضعیتی عمومی تقسیم شدند و درد و ناتوانی عملکردی آنها اندازه گیری شد و بعد از ۶ هفته انجام تمرینات درمنزل (۱۸ جلسه) مجددا مراجعه نموده و پس آزمون از آنها به عمل آمد. از روش آماری کوواریانس برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته‌ها: درد و ناتوانی عملکردی در هردو گروه تمرینی تسهیل عصبی عضلانی و بازاموزی وضعیتی عمومی کاهش معناداری نشان داد. هر دو متغیر وابسته در گروه شاهد تغییر معناداری نشان ندادند. بین دو گروه تمرینی تفاوت معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: هردو روش تمرینی تقریبا به یک اندازه در بهبود درد و ناتوانی مبتلایان موثر هستند و می توان به عنوان یک برنامه تمرین اصلاحی که در منزل هم قابل انجام هستند به افراد مبتلا توصیه کرد.
واژه‌های کلیدی: تمرینات بازآموزی وضعیتی عمومی، تمرینات تسهیل عصبی عضلانی، درد، ناتوانی عملکردی، گردن درد غیراختصاصی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
