جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )                   جلد 31 شماره 1 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: NA
Ethics code: IR.IUMS.REC 1396.8923496005
Clinical trials code: NA


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Afcheh Fard G, Bayazian G, Dehghani M, Beiranvand F. Evaluating the Educational Environment in Main Clinical Departments Without Specialized Residents: A Cross-Sectional Study Using the Modified DREEM Model. RJMS 2024; 31 (1) :1-9
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8904-fa.html
افچه فرد گلناز، بیاضیان غلامرضا، دهقانی محسن، مقسومی زهره، بیرانوند فرحناز. سنجش محیط آموزشی در بخش‌های بالینی اصلی بدون حضور دستیاران بالینی تخصصی: مطالعه مقطعی بر اساس مدل تغییر یافته DREEM. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-9

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8904-fa.html


چکیده:   (311 مشاهده)

زمینه و هدف: آموزش بالینی از مهمترین قسمتهای آموزش در سیستم پزشکی می‌باشد که شناخت راهکارهای افزایش دهنده کیفیت آن، در بهبود کلی روند آموزش پزشکی کمک کننده است. اهمیت محیط آموزشی و ارزیابی آن به منظور ارتقای سطح علمی دانش پژوهان امری غیر قابل انکار است.  این مطالعه به منظور سنجش محیط آموزشی بخش‌های بالینی اصلی در بیمارستان فیروزآبادی تهران، بدون حضور دستیاران بالینی و یادگیری مستقیم فراگیران از اساتید از دیدگاه فراگیران (کارورزان و کاراموزان) براساس مدل تغییر یافته پرسشنامه  DREEM انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مشاهده‌ای که به صورت یک بررسی مقطعی توصیفی - تحلیلی در بیمارستان فیروزآبادی در سال ۱۳۹۶ انجام شد، تعداد ۱۷۵ فراگیر (۳۳ کارآموز و ۱۴۲ کارورز پزشکی) و شامل تمامی گروه‌های اصلی بالینی داخلی، زنان و زایمان، کودکان و جراحی عمومی، مشارکت داشتند. ابزار استفاده شده برای سنجش کمی محیط آموزشی، پرسشنامه تغییر یافته DREEM بود که شامل ۴۴ سؤال به صورت فهرست درجه‌بندی شده پنج گزینه‌ای در پنج حیطه یادگیری، استادان، ادراک دانشجو از توانایی علمی خود، جو آموزشی و ادراک دانشجو از شرایط اجتماعی خود، می‌باشد. امتیاز براساس مقیاس لیکرت برای سوالات هر حیطه می‌باشد که ماکزیمم امتیاز قابل کسب ۱۷۶ است. این مطالعه با استفاده از نرم‌افزار -SPSS ۲۰ با انجام آزمون‌های آماری تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که ماکزیمم امتیازات بدست آمده توسط نظرات دانشجویان ۱۴۷ و میانگین امتیاز آنها نیز  ±۱۲۲.۱۷ ۱۴.۲۸ (مطلوب) از ۱۷۶ امتیاز بدست آمد. توجه به نتایج به دست آمده کارورزان و کارآموزان در محیط بدون حضور دستیاران بیمارستان فیروزآبادی بیشترین امتیاز در حیطه یادگیری و مرتبط با ایجاد انگیزه در یادگیری (۳.۲±۰.۷۳) را داشته و کمترین امتیاز مرتبط با تحقیر توسط اساتید مرتبط به حیطه اساتید (۰.۷۳±۰.۵) بود. تفاوت معناداری بین محیط آموزشی در بخش‌های مختلف تحت آموزش، بر اساس جنسیت و مقطع تحصیلی (کارآموزی یا کارورزی) وجود نداشت >P) ۰.۰۵.(
نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد آموزش مستقیم دانشجویان مقطع کاراموزی و کارورزی از اساتید هیات علمی بدون حضور دستیاران می‌تواند با ایجاد انگیزه در دانشجویان و کاهش احساس تحقیر، به یادگیری آن‌ها کمک نماید.
واژه‌های کلیدی: محیط آموزشی، کارورزان، کارآموزان
متن کامل [PDF 566 kb]   (8 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش پزشکی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb