Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.KERMAN.REC.1403.053
Clinical trials code: 01
گروه آموزشی روانشناسی، واحد زرند دانشگاه آزاد اسلامی ،کرمان ، ایران ، hamid.molayi@gmail.com
چکیده: (۳۰۹ مشاهده)
زمینه و هدف: زوجین به دلیل مسائلی که در زندگی زناشویی برایشان اتفاق می افتد و با توجه به نحوه نگرش آنها نسبت به قضایا، مسائل، مشکلات و حوادثی که با آن روبرو می شوند، سلامت جسم و روان خود را تحت تأثیر قرار می دهد. لذا هدف از انجام این پژوهش طراحی مدل انسجام زناشویی براساس سبک های دلبستگی، تمایز یافتگی در زوجین مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره خانواده شهر کرمان در سال 1402 بود.
روش: پژوهش حاضر از نوع طرح های همبستگی مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه اماری کلیه مراجعه کنندگان به کلینیک های مشاوره خانواده شهر کرمان در بازه زمانی 6 ماه اول(بهار و تابستان) سال 1402 بوده که برای محاسبه حجم نمونه به ادبیات پژوهشی مرتبط با روش آماری SEM مراجعه شد. با در نظر گرفتن نظریه تاپاچنیک و فیدل(2007) ، حجم نمونه ،386 نفرکه شرایط ورود به تحلیل را داشتند انتخاب که از هشت کلینیک روانشناختی شهر کرمان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه تمایز یافتگی اسکورون (2000)، مقیاس انسجام زناشویی گراهام اسپانیر(1976)، پرسشنامۀ دلبستگی بزرگسال هازن و شیور(1987) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در آمار استنباطی از بررسی فرضیه های پژوهش داده ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارAMOS استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان دهنده رابطه معنادار بین سبک‌های دلبستگی ایمن با انسجام زناشویی است. با توجه به مثبت بودن ضریب‌های مسیر، این رابطه ها از نوع افزایشی (مستقیم) است.
نتیجه گیری: رابطه معنادار و کاهشی (معکوس) میان سبک‌های دلبستگی ناایمن با انسجام زناشویی ، سبک‌های دلبستگی دوسوگرا با انسجام زناشویی و تمایز یافتگی با انسجام زناشویی برقرار بود
روش: پژوهش حاضر از نوع طرح های همبستگی مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه اماری کلیه مراجعه کنندگان به کلینیک های مشاوره خانواده شهر کرمان در بازه زمانی 6 ماه اول(بهار و تابستان) سال 1402 بوده که برای محاسبه حجم نمونه به ادبیات پژوهشی مرتبط با روش آماری SEM مراجعه شد. با در نظر گرفتن نظریه تاپاچنیک و فیدل(2007) ، حجم نمونه ،386 نفرکه شرایط ورود به تحلیل را داشتند انتخاب که از هشت کلینیک روانشناختی شهر کرمان به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه تمایز یافتگی اسکورون (2000)، مقیاس انسجام زناشویی گراهام اسپانیر(1976)، پرسشنامۀ دلبستگی بزرگسال هازن و شیور(1987) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها در آمار استنباطی از بررسی فرضیه های پژوهش داده ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزارAMOS استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان دهنده رابطه معنادار بین سبک‌های دلبستگی ایمن با انسجام زناشویی است. با توجه به مثبت بودن ضریب‌های مسیر، این رابطه ها از نوع افزایشی (مستقیم) است.
نتیجه گیری: رابطه معنادار و کاهشی (معکوس) میان سبک‌های دلبستگی ناایمن با انسجام زناشویی ، سبک‌های دلبستگی دوسوگرا با انسجام زناشویی و تمایز یافتگی با انسجام زناشویی برقرار بود
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
