Research code: کد اخلاق IR.SUMS.REC.1401.29365230
Ethics code: کد اخلاق IR.SUMS.REC.1401.29365230
Clinical trials code: كــــد IRCT20220808055640N1 از مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران
Barahimi N, Barzegar M, Kuroshnia M. The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy and Short-Term Intensive Dynamic Psychotherapy on Emotion Regulation and Shame in People with Irritable Bowel Syndrome. RJMS 2024; 31 (1) :1-17
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8772-fa.html
براهیمی نوشین، برزگر مجید، کوروش نیا مریم. اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاهمدت بر تنظیم هیجان و احساس شرم افراد مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-17
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8772-fa.html
استادیار، گروه روانشناسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران ، majidbarzgarr@gmail.com
چکیده: (458 مشاهده)
زمینه و هدف: افراد با اختلال سندروم روده تحریکپذیر، مشکلات روانشناختی مختلفی را تجربه میکنند. از بین عوامل روانشناختی عمده که بر این اختلال تأثیر میگذارد میتوان به تنظیم هیجان و احساس شرم اشاره کرد. ازاینرو، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاهمدت بر تنظیم هیجان و احساس شرم افراد مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر پایین انجام شد.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه آزمایش و گواه و پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر بالای 20 سال شهر شیراز در سال 1400 بود که از میان آنان 45 نفر (15 نفر گروه آزمایشی اول، 15 نفر گروه آزمایشی دوم و 15 نفر گروه گواه) که به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شد. گروه آزمایش اول تحت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هشت جلسه یک ساعته) و گروه آزمایش دوم تحت رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاهمدت (هشت جلسه یک ساعته) قرارگرفتند و گروه گواه مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل، مقیاس دشواریهای تنظیم هیجانی گراتز و رومر (2004) و مقیاس احساس شرم درونی شده کوک (1993) بود.
یافتهها: نتایج نشان داد، که هر دو مداخله، موجب افزایش تنظیم هیجان و تمامی مؤلفههای آن و کاهش احساس شرم گردیده (01/0p<) و این اثر در طول دوره پیگیری نیز حفظ شده است. همچنین یافتههای پژوهش حاکیاز آن بود، که بین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاهمدت تفاوت معنیدار وجود داشته و رواندرمانی پویشی فشرده و کوتاهمدت در افزایش تنظیم هیجان و تمامی مؤلفههای آن و کاهش احساس شرم اثربخشتر بوده است.
نتیجهگیری: بنابراین تنظیم هیجان و احساس شرم و گناه، متغیرهای مهم و واسطهای برای بیماران مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر نیز میتواند قلمداد شود، که با تمرکز بر آن و با فشار جهت تجربه کردن آن میتوان بر انواع اختلالات روانی غلبه نموده و به واقع به درمانهای مهمی منجر شود. باتوجه به نتایج پژوهش توصیه میشود، مشاوران و درمانگران از هر دو رویکرد بهعنوان روش درمانی مؤثر در جهت کمک به بهبود تنظیم هیجان و کاهش احساس شرم افراد مبتلا به سندروم روده تحریکپذیر استفاده نمایند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانپزشکی