Research code: IR.IUMS.REC.1401.490
Ethics code: IR.IUMS.REC.1401.490
Clinical trials code: IR.IUMS.REC.1401.490
علی طیبی 
، شباهنگ جعفرنژاد ، مهیا نادرخانی* ، علی ارجمند تاج الدینی ، فاطمه نوری ابهری ، فرانک علمائیان ، شهین کشتکار رجبی ، علیرضا ذکریائی
، شباهنگ جعفرنژاد ، مهیا نادرخانی* ، علی ارجمند تاج الدینی ، فاطمه نوری ابهری ، فرانک علمائیان ، شهین کشتکار رجبی ، علیرضا ذکریائی
مرکز تحقیقات مدیریت اورژانس پزشکی، پژوهشکده مدیریت سلامت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، naderkhani.m@iums.ac.ir
چکیده: (971 مشاهده)
مقدمه: شیوع بیمار کروناویروس COVID-19 (coronavirus disease 2019) آموزش پزشکی را در سراسر جهان به چالش کشیده است و باعث تغییر در شیوه‌های انجام آموزش‌های پزشکی در زمینه‌های مختلف شده است. هدف این مطالعه ارزیابی رضایت و درک دانشجویان از محیط یادگیری در دوره عملی سمیولوژی در طول شیوع کووید-۱۹ بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 325 نفر از دانشجویان پزشکی ورودی سال‌های 1396 و 1397 که دوره عملی سمیولوژی را گذرانده‌اند، وارد مطالعه شدند. سپس دانشجویان به دو گروه شامل گروه‌های آموزش مجازی و حضوری تقسیم شدند. در این مطالعه، در پایان دوره آموزشی یکپارچه، سطح درک دانشجویان از محیط یادگیری و سطح رضایت آنها بین دو گروه مجازی و حضوری با استفاده از پرسشنامه استاندارد جوامع آموزشی DREEM (Dundee Ready Education Environment Measure) با مقیاس لایکرت بررسی شد.
نتایج: میانگین سن کلی دانشجویان 2.75± 22.65 سال بود. 54.3% از دانشجویان مرد بودند. در دوره‌های مجازی و حضوری به ترتیب 74 و 251 نفر شرکت کردند. رابطه بین نوع دوره آموزشی دانشجویان (حضوری یا مجازی) و میزان رضایت آنها بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری رابطه معنی داری بین این دو متغیر نشان نداد. سطح رضایت از شرکت در کارگاه بیش از 90% بود. امتیاز میانگین پرسشنامه DREEM برابر با 20.14 ± 178.77بود. میانگین کلی امتیاز رضایت از جو آموزشی بر اساس پرسشنامهDREEM به ترتیب برابر با 21.16 ± 163.36 و 17.9 ± 183.96برای گروه‌های مجازی و حضوری بود که این اختلاف به صورت آماری معنی‌دار بود (0.001P=)و همچنین نتایج مقایسه امتیاز میانگین در زیربعدهای این پرسشنامه نشان داد که میانگین امتیاز برای تمام بعدها در گروه حضوری بالاتر از گروه مجازی بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین کلی امتیاز رضایت از جو آموزشی بر اساس پرسشنامه DREEM ، برای گروه دانشجویانی که در روش حضوری شرکت کردند، در تمام بعدها نسبت به گروه مجازی بیشتر بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 325 نفر از دانشجویان پزشکی ورودی سال‌های 1396 و 1397 که دوره عملی سمیولوژی را گذرانده‌اند، وارد مطالعه شدند. سپس دانشجویان به دو گروه شامل گروه‌های آموزش مجازی و حضوری تقسیم شدند. در این مطالعه، در پایان دوره آموزشی یکپارچه، سطح درک دانشجویان از محیط یادگیری و سطح رضایت آنها بین دو گروه مجازی و حضوری با استفاده از پرسشنامه استاندارد جوامع آموزشی DREEM (Dundee Ready Education Environment Measure) با مقیاس لایکرت بررسی شد.
نتایج: میانگین سن کلی دانشجویان 2.75± 22.65 سال بود. 54.3% از دانشجویان مرد بودند. در دوره‌های مجازی و حضوری به ترتیب 74 و 251 نفر شرکت کردند. رابطه بین نوع دوره آموزشی دانشجویان (حضوری یا مجازی) و میزان رضایت آنها بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری رابطه معنی داری بین این دو متغیر نشان نداد. سطح رضایت از شرکت در کارگاه بیش از 90% بود. امتیاز میانگین پرسشنامه DREEM برابر با 20.14 ± 178.77بود. میانگین کلی امتیاز رضایت از جو آموزشی بر اساس پرسشنامهDREEM به ترتیب برابر با 21.16 ± 163.36 و 17.9 ± 183.96برای گروه‌های مجازی و حضوری بود که این اختلاف به صورت آماری معنی‌دار بود (0.001P=)و همچنین نتایج مقایسه امتیاز میانگین در زیربعدهای این پرسشنامه نشان داد که میانگین امتیاز برای تمام بعدها در گروه حضوری بالاتر از گروه مجازی بود.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین کلی امتیاز رضایت از جو آموزشی بر اساس پرسشنامه DREEM ، برای گروه دانشجویانی که در روش حضوری شرکت کردند، در تمام بعدها نسبت به گروه مجازی بیشتر بود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
