جلد 30، شماره 6 - ( 6-1402 )
جلد 30 شماره 6 صفحات 436-427 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1399.176
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Babazadeh M, Zameni F, Saffarian Hamedani S. The Effect of Coaching (Coaching) with the Approach of Fourth Generation Universities on the Growth of Faculty Members of Large Universities of Medical Sciences in Region One. RJMS 2023; 30 (6) :427-436
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8767-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8767-fa.html
بابازاده معصومه، ضامنی فرشیده، صفاریان همدانی سعید. تأثیر مربیگری (کوچینگ) با رویکرد دانشگاه‌های نسل چهارم بر بالندگی اعضای هیات علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی کلان منطقه یک. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (6) :427-436
دانشیار، گروه علوم تربیتی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران ، F_zameni@yahoo.com
چکیده: (99 مشاهده)
زمینه و هدف: سازمان‌های امروزی آگاهی بیش‌تری نسبت به فشار رقابتی داشته و به تبع آن سازمان‌های موفق و پویا در تلاشند با تدوین و بکارگیری استراتژی‌های آموزشی و کسب و کار همچون مربیگری به نتایج کارآمدتری نایل آیند، لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مربی گری (کوچینگ) با رویکرد دانشگاه‌های نسل چهارم بر بالندگی اعضای هیات علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی کلان منطقه یک بود.
روش کار: پژوهش حاضر در سال 1400 با رویکرد کیفی و کمی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی به تعداد 17 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی به تعداد 121 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری دادهها ازپرسشنامه محقق ساخته کوچینگ با رویکرد توسعه دانشگاه‌های نسل چهارم و پرسشنامه بالندگی اعضای هیات علمی قرونه و همکاران استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون‌‌های تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: به دلیل اینکه مقدار آماره تی (624/46) در خارج بازه (58/2 و 58/2-) قرار دارد، لذا می‌توان نتیجه گرفت که تاثیر کوچینگ بر بالندگی اعضای هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی کلان منطقه یک بارویکرد توسعه دانشگاه‌های نسل چهارم مثبت و معنادار می‌باشد.
نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان بیان کرد که استفاده از کوچینگ در فرآیندهای آموزشی و پژوهشی می‌تواند به تقویت توانمندی‌ها و توسعه حرفه‌ای اعضای هیئت علمی کمک کند و آن‌ها را برای پاسخگویی به نیازهای متغیر و پیچیده دانشگاه‌های نسل جدید آماده سازد. این یافته‌ها می‌تواند به عنوان مبنایی برای سیاست‌گذاری‌های آتی در دانشگاه‌های علوم پزشکی و سایر مراکز آموزش عالی مورد استفاده قرار گیرد.
روش کار: پژوهش حاضر در سال 1400 با رویکرد کیفی و کمی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی به تعداد 17 نفر با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و در بخش کمی به تعداد 121 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری دادهها ازپرسشنامه محقق ساخته کوچینگ با رویکرد توسعه دانشگاه‌های نسل چهارم و پرسشنامه بالندگی اعضای هیات علمی قرونه و همکاران استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون‌‌های تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری استفاده شد.
یافته‌ها: به دلیل اینکه مقدار آماره تی (624/46) در خارج بازه (58/2 و 58/2-) قرار دارد، لذا می‌توان نتیجه گرفت که تاثیر کوچینگ بر بالندگی اعضای هیات علمی در دانشگاه علوم پزشکی کلان منطقه یک بارویکرد توسعه دانشگاه‌های نسل چهارم مثبت و معنادار می‌باشد.
نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان بیان کرد که استفاده از کوچینگ در فرآیندهای آموزشی و پژوهشی می‌تواند به تقویت توانمندی‌ها و توسعه حرفه‌ای اعضای هیئت علمی کمک کند و آن‌ها را برای پاسخگویی به نیازهای متغیر و پیچیده دانشگاه‌های نسل جدید آماده سازد. این یافته‌ها می‌تواند به عنوان مبنایی برای سیاست‌گذاری‌های آتی در دانشگاه‌های علوم پزشکی و سایر مراکز آموزش عالی مورد استفاده قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
