جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.SRB.REC.1403.070
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nassiri L, Ghahremani M, Dargahi S. The Structural Model of Psychological Vulnerability Based on Childhood Trauma and Unstable Self-Esteem with Regard to the Mediating Role of Internalized Shame in People Applying for Cosmetic Surgery. RJMS 2024; 31 (1) :1-12
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8737-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8737-fa.html
نصیری لادن، قهرمانی مریم، درگاهی شهریار. مدل ساختاری آسیبپذیری روانشناختی بر اساس تروما دوران کودکی و حرمت خودناپایدار با توجه به نقش میانجی شرم درونیشده افراد متقاضی جراحیهای زیبایی. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-12
استادیار، گروه روانشناسی، واحد آشتیان، دانشگاه آزاد اسلامی، آشتیان، ایران ، maryam_ghahremani@yahoo.com
چکیده: (292 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف اصلی و اساسی عمل جراحی زیبایی، بهبود ظاهر فیزیکی فردی است که دارای ظاهری نابهنجار است. هدف از پژوهش حاضر آزمون مدل ساختاری آسیبپذیری روانشناختی بر اساس تروما دوران کودکی و حرمت خودناپایدار با توجه به نقش میانجی شرم درونیشده افراد متقاضی جراحیهای زیبایی بود.
روش کار: این پژوهش از لحاظ هدف بنیادین و کمی و از نوع توصیفی همبستگی و مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه افراد متقاضی جراحی زیبایی ساکن شهر تهران و مراجعهکننده به کلینکهای زیبایی در سال 1403-1402 بود. از میان جامعه مذکور نمونهای برابر با 304 فرد به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی به پژوهش وارد شدند. از پرسشنامه آسیبپذیری روانشناختی دروگاتیس (2001)، تروما دوران کودکی برنشتاین (2003)، حرمت خودناپایدار چابرول (2006)، شرم درونیشده کوک (1993) جهت جمعآوری اطلاعات استفاده شد. دادهها به روش ماتریس همبستگی و مدلیابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد که شاخصهای مدل پیشنهادی از برازش قابل قبولی برخوردار هستند. مسیر حرمت خودناپایدار به آسیبپذیری روانشناختی (343/0 β =)، مسیر حرمت خود ناپایدار به شرم درونیشده (435/0 = β)، مسیر شرم درونیشده به آسیبپذیری روانشناختی (549/0 = β)، مسیر تروما دوران کودکی به آسیبپذیری روانشناختی (147/0 = β)، مسیر تروما دوران کودکی به شرم درونیشده (431/0 = β) گزارش میشود. همچنین نقش میانجی شرم درونیشده در سطح 95/0 اطمینان مورد تایید قرار گرفت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر، مدل آسیبپذیری روانشناختی بر اساس ترومای دوران کودکی و حرمت خودناپایدار با توجه به نقش میانجی شرم درونیشده در افراد متقاضی جراحیهای زیبایی برازش مطلوب دارد.
روش کار: این پژوهش از لحاظ هدف بنیادین و کمی و از نوع توصیفی همبستگی و مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه افراد متقاضی جراحی زیبایی ساکن شهر تهران و مراجعهکننده به کلینکهای زیبایی در سال 1403-1402 بود. از میان جامعه مذکور نمونهای برابر با 304 فرد به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی به پژوهش وارد شدند. از پرسشنامه آسیبپذیری روانشناختی دروگاتیس (2001)، تروما دوران کودکی برنشتاین (2003)، حرمت خودناپایدار چابرول (2006)، شرم درونیشده کوک (1993) جهت جمعآوری اطلاعات استفاده شد. دادهها به روش ماتریس همبستگی و مدلیابی معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج تحلیل دادهها نشان داد که شاخصهای مدل پیشنهادی از برازش قابل قبولی برخوردار هستند. مسیر حرمت خودناپایدار به آسیبپذیری روانشناختی (343/0 β =)، مسیر حرمت خود ناپایدار به شرم درونیشده (435/0 = β)، مسیر شرم درونیشده به آسیبپذیری روانشناختی (549/0 = β)، مسیر تروما دوران کودکی به آسیبپذیری روانشناختی (147/0 = β)، مسیر تروما دوران کودکی به شرم درونیشده (431/0 = β) گزارش میشود. همچنین نقش میانجی شرم درونیشده در سطح 95/0 اطمینان مورد تایید قرار گرفت.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در پژوهش حاضر، مدل آسیبپذیری روانشناختی بر اساس ترومای دوران کودکی و حرمت خودناپایدار با توجه به نقش میانجی شرم درونیشده در افراد متقاضی جراحیهای زیبایی برازش مطلوب دارد.
واژه‌های کلیدی: آسیبپذیری روانشناختی، تروما دوران کودکی، حرمت خود ناپایدار، شرم درونیشده، جراحی زیبایی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
