جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )                   جلد 31 شماره 1 صفحات 14-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.PIAU.REC.1403.001
Clinical trials code: 0


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nokhbeh Zaeem S, Heydari Nasrabadi M, Salehipour M, Ehtsham S. Evaluating the Role of Simultaneous Treatment of Letrozole and Crocin on Oxidative Damages and Testosterone Hormone in Testicular Tissue of Rats Azoospermized with Busulfan Drug. RJMS 2024; 31 (1) :1-14
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8636-fa.html
نخبه زعیم شهرزاد، حیدری نصرابادی میترا، صالحی پور مسعود، احتشام سمیه. ارزیابی نقش تیمار همزمان لتروزول و کروسین بر آسیب‌های اکسیداتیو و هورمون تستوسترون در بافت بیضه موش‌های صحرایی آزواسپرمی شده با داروی بوسولفان. مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-14

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8636-fa.html


دانشیار، گروه زیست شناسی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند، پرند، ایران ، heydarimitra45@gmail.com
چکیده:   (524 مشاهده)

زمینه و هدف: آزواسپرمی (فقدان اسپرم در انزال)، یکی از شدیدترین نوع ناباروری در مردان بوده که به دلیل نقص‌های مختلف در فرآیند اسپرم زایی یا سیستم مجرای بیضه‌ها رخ می‌دهد. کروسین‌های موجود در زعفران در بهبود اکثر شاخص‌های باروری در موش‌های صحرایی موثر است. هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی نقش تیمار همزمان لتروزول و کروسین بر آسیب‌های اکسیداتیو و هورمون تستوسترون در بافت بیضه موش‌های صحرایی آزواسپرمی شده با داروی بوسولفان بود.
روش کار: در این کارآزمایی بالینی پس از تهیه کروسین آماده و داروی لتروزول؛ تعداد 30 موش صحرایی نر نژاد ویستار در 5 گروه 6 تایی (کنترل سالم ؛ آزواسپرمی؛ آزواسپرمی+ لتروزول؛ آزواسپرمی+کروسین و آزواسپرمی + لتروزول+ کروسین) وارد مطالعه شدند. جهت القای آزواسپرمی دوز 10 میلی گرم بوسولفان به مدت 10 روز به صورت درون صفاقی تزریق شد و آنالیز‌های هیستوپاتولوژی، ایمنوهیستوشیمی و هورمونی انجام گردید. در نهایت داده‌ها با نرم افزار SPSS و گراف پریسم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که تیمار همزمان لتروزول و کروسین با افزایش سلول‌های اسپرماتوگونی و اسپرماتوسیت و اسپرماتید؛ سلول‌های سرتولی و لایدیگ شد. همچنین تیمار لتروزول و کروسین باعث حفظ ضخامت غشا پایه و لایه زایای بافت تستیکولار؛ قطر خارجی و داخلی لوله شد؛ در حالی که در گروه آزواسپرمی تیمار شده با لتروزول یا کروسین این میزان تخریب جمعیت تا حدودی کاهش یافت، ولی استفاده از لتروزول یا کروسین در گروه‌های مورد مطالعه تفاوت معناداری در قطر داخلی و خارجی لوله مشاهده نشد. آنالیز بیوشیمیایی نیز افزایش فعالیت وضعیت اکسیداتیو  (Total antioxidant Capacity) و هورمون تستوسترون و کاهش فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانی کل (Total oxidant status) را در مقایسه با آزواسپرمی را نشان داد (05/0>P).
نتیجه‌گیری: بنابراین کروسین به عنوان یک آنتی اکسیدان و لتروزول به عنوان یک داروی موثر، می‌تواند عوارض جانبی ناشی از القای ناباروری ناشی از داروی بوسولفان را تا حد زیادی کاهش دهد و این عامل می‌تواند به عنوان یک داروی موثر در آینده در درمان افراد آزواسپرمی مورد استفاده قرار گیرد.
متن کامل [PDF 1800 kb]   (141 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بیولوژی (زیست شناسی)

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb