جلد 31، شماره 1 - ( 1-1403 )
جلد 31 شماره 1 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IUMS.FMD.REC.1400.623
Ethics code: IR.IUMS.FMD.REC.1400.623
Clinical trials code: IR.IUMS.FMD.REC.1399.477
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hadipour K, Javan A, Baradaran H. Sleep Quality among Iran University of Medical Science Medical Interns during COVID -19 Pandemic (2020-2021). RJMS 2024; 31 (1) :1-9
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8582-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8582-fa.html
هادی پور کمیل، جوان علیرضا، برادران حمید. کیفیت خواب در بین کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در طی همه گیری کووید-19 (2020-2021). مجله علوم پزشکی رازی. 1403; 31 (1) :1-9
گروه اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت عمومی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، hrbaradaran@tums.ac.ir
چکیده: (761 مشاهده)
زمینه و هدف: کیفیت خواب در سیستم ایمنی افراد و سلامت روان آنها بسیار مهم است. پرسنل پزشکی به ویژه، اغلب به دلیل برنامه‌های کاری نامنظم و شیفت‌های متعدد، استرس بالایی را تجربه می‌کنند. همهگیری کووید-19 فشار روانی آنها را بیشتر کرده و منجر به اختلالات شدید خواب شده است. هدف این مطالعه ارزیابی کیفیت خواب کارورزان پزشکی دانشگاه ایران در دوران همه گیری کووید-19 و بررسی عوامل خطر مرتبط است.
روش کار: یک مطالعه توصیفی مقطعی در میان کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1400-1399 انجام شد. نسخه فارسی تایید شده پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (Pittsburgh Sleep Quality Index- PSQI) برای جمع آوری داده‌ها از شرکت کنندگان از طریق پلتفرم‌های آنلاین مورد استفاده قرار گرفت و داده‌های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: از 300 کارآموز پزشکی ثبت نام شده در دانشگاه علوم پزشکی ایران، 221 نفر (73 درصد از حجم نمونه) در این مطالعه شرکت کردند. در میان شرکت کنندگان، 40 درصد زن و 58 درصد مرد، با میانگین سنی 25 سال بودند. میانگین نمره نهایی کیفیت خواب در بین کارآموزان پزشکی 24/8 بود که نشان دهنده کیفیت پایین خواب است. شیوع اختلالات خواب در نمونه مطالعه 3/64 درصد بود. تجزیه و تحلیل های مختلف نشان داد که شیوع اختلالات خواب به طور قابل توجهی با جنسیت، رضایتمندی از سلامتی، استعمال دخانیات، ارزیابی افراد از کیفیت خواب اخیر خود، و بخش های بالینی که در آن زمان سپری می‌کردند بخصوص بخش های ماژور که بیشتر در معرض بیماران کووید-19 بودند، مرتبط بوده است.
نتیجه‌گیری: در طول همه گیری کووید-19 و قرنطینه عمومی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و کارورزان پزشکی در درجه اول از بیماران مبتلا مراقبت می کردند. این امر همراه با حجم کاری سنگین، شیفت های طولانی، استرس و ترس از ابتلا به این بیماری، منجر به کاهش قابل توجهی در کیفیت خواب کارورزان پزشکی در مقایسه با مطالعات قبلی در شرایط پاندمی و همچنین در شرایط معمول شده است. در نتیجه، این امر منجر به کاهش عملکرد آنها و کیفیت کلی زندگی شده است و در صورت بروز بحران‌های مشابه منجر به آسیب‌های جبران ناپذیر بر روی کادر درمان و همچنین بیماران و بار سنگین اقتصادی و اجتماعی به جامعه خواهد شد.
روش کار: یک مطالعه توصیفی مقطعی در میان کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال تحصیلی 1400-1399 انجام شد. نسخه فارسی تایید شده پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتسبورگ (Pittsburgh Sleep Quality Index- PSQI) برای جمع آوری داده‌ها از شرکت کنندگان از طریق پلتفرم‌های آنلاین مورد استفاده قرار گرفت و داده‌های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: از 300 کارآموز پزشکی ثبت نام شده در دانشگاه علوم پزشکی ایران، 221 نفر (73 درصد از حجم نمونه) در این مطالعه شرکت کردند. در میان شرکت کنندگان، 40 درصد زن و 58 درصد مرد، با میانگین سنی 25 سال بودند. میانگین نمره نهایی کیفیت خواب در بین کارآموزان پزشکی 24/8 بود که نشان دهنده کیفیت پایین خواب است. شیوع اختلالات خواب در نمونه مطالعه 3/64 درصد بود. تجزیه و تحلیل های مختلف نشان داد که شیوع اختلالات خواب به طور قابل توجهی با جنسیت، رضایتمندی از سلامتی، استعمال دخانیات، ارزیابی افراد از کیفیت خواب اخیر خود، و بخش های بالینی که در آن زمان سپری می‌کردند بخصوص بخش های ماژور که بیشتر در معرض بیماران کووید-19 بودند، مرتبط بوده است.
نتیجه‌گیری: در طول همه گیری کووید-19 و قرنطینه عمومی، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و کارورزان پزشکی در درجه اول از بیماران مبتلا مراقبت می کردند. این امر همراه با حجم کاری سنگین، شیفت های طولانی، استرس و ترس از ابتلا به این بیماری، منجر به کاهش قابل توجهی در کیفیت خواب کارورزان پزشکی در مقایسه با مطالعات قبلی در شرایط پاندمی و همچنین در شرایط معمول شده است. در نتیجه، این امر منجر به کاهش عملکرد آنها و کیفیت کلی زندگی شده است و در صورت بروز بحران‌های مشابه منجر به آسیب‌های جبران ناپذیر بر روی کادر درمان و همچنین بیماران و بار سنگین اقتصادی و اجتماعی به جامعه خواهد شد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشکی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
