Research code: IR.IAU.AMOL.REC.1402.026
Ethics code: IR.IAU.AMOL.REC.1402.026
Clinical trials code: IR.IAU.AMOL.REC.1402.026
واحد آیت ا... آملی، دانشگاه آزاد اسلامی، آمل، ایران ، ar.khanmohammadi@gmail.com
چکیده: (278 مشاهده)
مقدمه و هدف: خانواده هسته اصلی هر جامعه مدنی و کانون بهبود و ارتقاء بهزیستی روانشناختی است. ازین رو هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شفقت درمانی بر ابعاد کیفیت رابطه زناشویی و دشواری‌های تنظیم هیجانی زوجین دارای تعارضات زناشویی بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه‌آزمایش با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعهکننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر بابل در سه ماهه اول سال 1402 بودند که از بین آنها 32 نفر نمونه بصورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (برای هر گروه 16 نفر) جایدهی شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های دشواری در تنظیم هیجانی گراتز و رومر (2004) و کیفیت روابط زناشویی فلیچر و همکاران (2000) و آموزش گروهی مبتنی بر شفقتدرمانی گیلبرت (2009) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا) با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته ها: براساس نتایج بین میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس‌آزمون در خرده‌مقیاس‌های رضایت، تعهد، صمیمیت، اعتماد و شور و هیجان جنسی در متغیر کیفیت روابط زناشویی و خرده مقیاس‌های عدم پذیرش واکنش‌های هیجانی، دشواری در انجام رفتار هدفمند، دشواری در کنترل تکانه و فقدان آگاهی هیجانی در متغیر دشواری در تنظیم هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد(05/0>P)
نتیجهگیری: ازین رو می توان بیان کرد که شفقت درمانی بر ابعاد کیفیت رابطه زناشویی و دشواری‌های تنظیم هیجانی زوجین دارای تعارضات زناشویی موثر بود.
روش کار: روش پژوهش نیمه‌آزمایش با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعهکننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر بابل در سه ماهه اول سال 1402 بودند که از بین آنها 32 نفر نمونه بصورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (برای هر گروه 16 نفر) جایدهی شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های دشواری در تنظیم هیجانی گراتز و رومر (2004) و کیفیت روابط زناشویی فلیچر و همکاران (2000) و آموزش گروهی مبتنی بر شفقتدرمانی گیلبرت (2009) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا) با کمک نرم‌افزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته ها: براساس نتایج بین میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس‌آزمون در خرده‌مقیاس‌های رضایت، تعهد، صمیمیت، اعتماد و شور و هیجان جنسی در متغیر کیفیت روابط زناشویی و خرده مقیاس‌های عدم پذیرش واکنش‌های هیجانی، دشواری در انجام رفتار هدفمند، دشواری در کنترل تکانه و فقدان آگاهی هیجانی در متغیر دشواری در تنظیم هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد(05/0>P)
نتیجهگیری: ازین رو می توان بیان کرد که شفقت درمانی بر ابعاد کیفیت رابطه زناشویی و دشواری‌های تنظیم هیجانی زوجین دارای تعارضات زناشویی موثر بود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
