جلد 29، شماره 9 - ( 9-1401 )                   جلد 29 شماره 9 صفحات 344-336 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Jamshidi A, Mostafapour Z. The Role of Theory of Mind and Self-Compassion in Predicting Academic Optimism of High School Students. RJMS 2022; 29 (9) :336-344
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8519-fa.html
جمشیدی عباسعلی، مصطفی پور زهرا. نقش تئوری ذهن و خود دلسوزی در پیش بینی خوش بینی تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (9) :336-344

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8519-fa.html


مربی گروه علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور ، تهران ، ایران ، Mostafapourzahra@pnu.ac.ir
چکیده:   (414 مشاهده)
زمینه و هدف: از تحولات عمده در روانشناسی و علوم تربیتی که در دهه­های اخیر مورد توجه قرار گرفته است، مبحث تئوری ذهن و اثرگذاری آن بر تحصیل می­باشد. لذا هدف پژوهش نقش تئوری ذهن و خود دلسوزی در پیش بینی خوش بینی تحصیلی دانش­آموزان مقطع متوسطه بود.
روش کار: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه­ی آماری  شامل کلیه دانش­آموزان مقطع متوسطه دوم اسلامشهر که در سال 1400 بوده که مشغول به تحصیل بودند که برابر با 1600 نفر بود و حجم نمونه آماری از طریق جدول کرجسی مورگان به تعداد 310 نفر، به روش نمونه­گیری تصادفی ساده انتخاب گردید. برای جمع آوری داده­ها از پرسشنامه نظریه ذهن استیرنمن (1999)، خود دلسوزی نف (2003)، خوش بینی تحصیلی بیرد و همکاران (2010) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین نمره کلی و زیر مقیاس­های تئوری ذهن و خوددلسوزی با خوش بینی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار  وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می­دهد که از بین مولفه­های تئوری ذهن،  نمره کلی تئوری ذهن متغیری است که وارد مدل رگرسیون شده و توانسته است حدود 7 درصد از تغییرات مربوط به خوش­بینی تحصیلی را تبیین کند و همچنین از بین مولفه­های خوددلسوزی زیرمقیاس قضاوت نسبت به خود اولین متغیری است که وارد مدل رگرسیون شده و به همراه متغیر مهربانی با خود و متغیر اشتراکات انسانی توانست حدود 11 درصد از واریانس خوش­بینی تحصیلی را تبیین کند.
نتیجه‌گیری: به طور کلی می­توان بیان داشت که تئوری ذهن و خوددلسوزی از عوامل مهم و مؤثر بر افزایش سطح خوش­بینی تحصیلی در دانش­آموزان می­باشد لذا توجه به این عوامل از اهمیت بسزایی در دستیابی به اهداف آموزشی برخوردار می­باشد.
متن کامل [PDF 1485 kb]   (141 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی بالینی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb