Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
مربی گروه علوم تربیتی ، دانشگاه پیام نور ، تهران ، ایران ، Mostafapourzahra@pnu.ac.ir
چکیده: (414 مشاهده)
زمینه و هدف: از تحولات عمده در روانشناسی و علوم تربیتی که در دهههای اخیر مورد توجه قرار گرفته است، مبحث تئوری ذهن و اثرگذاری آن بر تحصیل میباشد. لذا هدف پژوهش نقش تئوری ذهن و خود دلسوزی در پیش بینی خوش بینی تحصیلی دانشآموزان مقطع متوسطه بود.
روش کار: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعهی آماری شامل کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه دوم اسلامشهر که در سال 1400 بوده که مشغول به تحصیل بودند که برابر با 1600 نفر بود و حجم نمونه آماری از طریق جدول کرجسی مورگان به تعداد 310 نفر، به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب گردید. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه نظریه ذهن استیرنمن (1999)، خود دلسوزی نف (2003)، خوش بینی تحصیلی بیرد و همکاران (2010) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که بین نمره کلی و زیر مقیاسهای تئوری ذهن و خوددلسوزی با خوش بینی تحصیلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان میدهد که از بین مولفههای تئوری ذهن، نمره کلی تئوری ذهن متغیری است که وارد مدل رگرسیون شده و توانسته است حدود 7 درصد از تغییرات مربوط به خوشبینی تحصیلی را تبیین کند و همچنین از بین مولفههای خوددلسوزی زیرمقیاس قضاوت نسبت به خود اولین متغیری است که وارد مدل رگرسیون شده و به همراه متغیر مهربانی با خود و متغیر اشتراکات انسانی توانست حدود 11 درصد از واریانس خوشبینی تحصیلی را تبیین کند.
نتیجهگیری: به طور کلی میتوان بیان داشت که تئوری ذهن و خوددلسوزی از عوامل مهم و مؤثر بر افزایش سطح خوشبینی تحصیلی در دانشآموزان میباشد لذا توجه به این عوامل از اهمیت بسزایی در دستیابی به اهداف آموزشی برخوردار میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی