جلد 29، شماره 11 - ( 11-1401 )
جلد 29 شماره 11 صفحات 577-569 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghinyeri F, Jahangir P. Comparison of the Effects of Group Counseling Based on Metacognitive Therapy and Dialectical Behavior Therapy on Couples' Communication Beliefs and Self-Differentiation. RJMS 2023; 29 (11) :569-577
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8282-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8282-fa.html
صادقی نیری فاطمه، جهانگیر پانته آ. مقایسه تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر فراشناخت درمانی و رفتار درمانی دیالکتیک بر باورهای ارتباطی زوجین و تمایزیافتگی خود. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (11) :569-577
استادیار، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران ، Jahangirpantea@gmail.com
چکیده: (302 مشاهده)
زمینه و هدف: رابطه زوجین یکی از پیچیده‌ترین و چند بعدی‌ترین روابط انسانی است که ابعاد وسیع و متنوعی دارد و از این جهت بدون رقیب است. هدف این پژوهش مقایسه تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر فراشناخت درمانی و رفتار درمانی دیالکتیک بر باورهای ارتباطی زوجین و تمایزیافتگی خود بود.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری شامل کلیه زوجین در معرض طلاق بود که در نیمه اول سال 1401 به دادگاه خانواده مجتمع قضائی شماره 2 تهران مراجعه کردند. از میان آن‌ها 60 زوج به صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (30 زوج) و کنترل (30 زوج) تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه آموزش رفتاردرمانی دیالکتیک و مشاوره در زمینه باورهای ارتباطی و تمایزیافتگی خود دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر فراشناخت درمانی و رفتار درمانی دیالکتیک تغییراتی همزمان در باورهای ارتباطی و تمایزیافتگی خود در گروه‌های آزمایش و کنترل ایجاد کرده است. در گروه مداخله، میانگین باورهای ارتباطی به طور معنی‌داری کاهش یافت و تمایزیافتگی خود به طور معنی‌داری افزایش یافت. در گروه کنترل، تغییرات معنی‌داری در باورهای ارتباطی و تمایزیافتگی خود مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش، مشاوره گروهی مبتنی بر فراشناخت درمانی و رفتار درمانی دیالکتیک تأثیر معناداری بر بهبود باورهای ارتباطی و تمایزیافتگی خود در زوجین دارد.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل و پیگیری است. جامعه آماری شامل کلیه زوجین در معرض طلاق بود که در نیمه اول سال 1401 به دادگاه خانواده مجتمع قضائی شماره 2 تهران مراجعه کردند. از میان آن‌ها 60 زوج به صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (30 زوج) و کنترل (30 زوج) تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه آموزش رفتاردرمانی دیالکتیک و مشاوره در زمینه باورهای ارتباطی و تمایزیافتگی خود دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مشاوره گروهی مبتنی بر فراشناخت درمانی و رفتار درمانی دیالکتیک تغییراتی همزمان در باورهای ارتباطی و تمایزیافتگی خود در گروه‌های آزمایش و کنترل ایجاد کرده است. در گروه مداخله، میانگین باورهای ارتباطی به طور معنی‌داری کاهش یافت و تمایزیافتگی خود به طور معنی‌داری افزایش یافت. در گروه کنترل، تغییرات معنی‌داری در باورهای ارتباطی و تمایزیافتگی خود مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج پژوهش، مشاوره گروهی مبتنی بر فراشناخت درمانی و رفتار درمانی دیالکتیک تأثیر معناداری بر بهبود باورهای ارتباطی و تمایزیافتگی خود در زوجین دارد.
واژه‌های کلیدی: مشاوره گروهی، فراشناخت درمانی، رفتار درمانی دیالکتیک، باورهای ارتباطی، تمایزیافتگی خود
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
