جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 13-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.B.REC.1401.009
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Niroomand A, Goodarzi K, Roozbahani M, Tanha Z. Comparison of the Effectiveness of Metacognition and Acceptance and Commitment Therapy on Distress Tolerance and Loneliness in Women with Premenstrual Syndrome. RJMS 2023; 30 (7) :1-13
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8270-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8270-fa.html
نیرومند آزاده، گودرزی کورش، روزبهانی مهدی، تنها زهرا. مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و پذیرش و تعهد بر تحمل پریشانی و احساس تنهایی زنان مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-13
استادیار، گروه روانشناسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران ، k.goodarzy@gmail.com
چکیده: (708 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از اختلالاتی که علاوه بر نشانههای جسمی، تأثیرات روانشناختی زیادی دارد و زنان بسیاری از آن رنج میبرند سندرم پیش از قاعدگی است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و پذیرش و تعهد بر احساس تنهایی و تحمل پریشانی در دانشجویان دختر دارای سندرم پیش از قاعدگی بود.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل ناهمسان است. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان دختر مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی در دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان دورود در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 140 نفر بود که از بین آنها تعداد 45 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در سه گروه فراشناخت، پذیرش و تعهد و کنترل (هرگروه 15 نفر)به صورت تصادفی جایگزین گردیدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه غربالگری پیش از قاعدگی استینر و همکاران(2003)، مقیاس احساس تنهایی راسل (1996) و مقیاس تحمل پریشانی (DTS) سیمونز و گاهر(2005) بود که در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بر روی مشارکت کنندگان اجرا شدند. روش تحلیل این پژوهش آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 بود.
یافتهها: نتایج نشان داد گروه پذیرش و تعهد و گروه فراشناخت به شکل معناداری نسبت به گروه کنترل سبب کاهش احساس تنهایی و تحمل پریشانی شده اند، اما از این دو گروه، گروه فراشناخت نسبت به گروه پذیرش و تعهد در متغیر احساس تنهایی بهتر عمل کرده بود، اما در متغیر تحمل پریشانی تفاوت معناداری بین مداخله های مذکور وجود نداشت.
نتیجهگیری: این پژوهش نشان داد که روش فراشناخت و پذیرش و تعهد نقش موثری در بهبود احساس تنهایی و تحمل پریشانی دختران دارای سندرم پیش از قاعدگی دارد و از این دو درمان می توان در مراکز روانشناختی جهت کاهش نشانه های سندرم پیش از قاعدگی استفاده کرد.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل ناهمسان است. جامعه پژوهش شامل تمامی دانشجویان دختر مبتلا به سندرم پیش از قاعدگی در دانشگاه آزاد اسلامی شهرستان دورود در سال تحصیلی 1401-1400 به تعداد 140 نفر بود که از بین آنها تعداد 45 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در سه گروه فراشناخت، پذیرش و تعهد و کنترل (هرگروه 15 نفر)به صورت تصادفی جایگزین گردیدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه غربالگری پیش از قاعدگی استینر و همکاران(2003)، مقیاس احساس تنهایی راسل (1996) و مقیاس تحمل پریشانی (DTS) سیمونز و گاهر(2005) بود که در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بر روی مشارکت کنندگان اجرا شدند. روش تحلیل این پژوهش آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 بود.
یافتهها: نتایج نشان داد گروه پذیرش و تعهد و گروه فراشناخت به شکل معناداری نسبت به گروه کنترل سبب کاهش احساس تنهایی و تحمل پریشانی شده اند، اما از این دو گروه، گروه فراشناخت نسبت به گروه پذیرش و تعهد در متغیر احساس تنهایی بهتر عمل کرده بود، اما در متغیر تحمل پریشانی تفاوت معناداری بین مداخله های مذکور وجود نداشت.
نتیجهگیری: این پژوهش نشان داد که روش فراشناخت و پذیرش و تعهد نقش موثری در بهبود احساس تنهایی و تحمل پریشانی دختران دارای سندرم پیش از قاعدگی دارد و از این دو درمان می توان در مراکز روانشناختی جهت کاهش نشانه های سندرم پیش از قاعدگی استفاده کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
