مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: پروپوفول از هوشبرهای داخل وریدی است که محلول در چربی می‌باشد و می‌تواند بار چربی قابل توجهی را در انفوزیون‌های طولانی مدت دارو در طی اعمال جراحی و یا در مصارف ICU(Intensive care unit) بر بیمار تحمیل نماید. طرح حاضر با هدف تعیین اثر پروپوفول بر سطح پلاسمایی چربی خون در بیماران تحت بیهوشی عمومی جهت انجام اعمال جراحی الکتیو در اتاق‌های عمل بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) در طی سالهای 84-1383 انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع مداخله‌ای و کارآزمایی بالینی بود. ابتدا کلیه بیماران کاندید اعمال جراحی الکتیو که در اتاق‌های عمل(شامل گوش و حلق و بینــی، چشــم و جنرال) بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) تحت عمل جراحی قرار گرفتند، به صورت تصادفی به دو دستــه تحــت بیهوشــی با پروپوفول و تحـت بیهوشی با داروی استنشاقی ایزوفلوران تقسیم شدند. قبل از القاء بیهوشی، آزمایش‌های اندازه‌گیری سطــح پلاسمایی TG(Triglyceride)، Cholesterol، LDL (Low density lipoprotein)، HDL(High density lipoprotein)، VLDL(Very low density lipoprotein) و CRP (C-reactive protein) برای آنها انجام شد. بعد از اتمام بیهوشی و عمل جراحی و سپس 24 ساعت بعد از عمل نیز موارد فوق مجدداً ارزیابی شدند. یافته‌ها: مجموعاً 97 بیمار وارد مطالعه شدند که متوسط سن آنها 99/18±14/38 سال بود. بیماران به دو گروه پروپوفول(49 نفر) و ایزوفلوران(48 نفر) تقسیم شدند. متوسط طول عمل، 89/0±24/2 ساعت بود. نتایج نشان داد که میزان تری‌گلیسرید و VLDL بیماران بعد از پایان انفوزیون پروپوفول، با اختلاف آماری معنی‌داری نسبت به قبل از آن افزایش داشته(000/0p<) و این افزایش روز بعد از عمل با کاهش جبرانی همراه بوده است. نتیجه‌گیری: انفوزیون پروپوفول در طی اعمال جراحی کوتاه مدت می‌تواند در افزایش حاد سطح تری‌گلیسرید و VLDL موثر باشد و توصیه می‌شود در افراد مبتلا به هیپرلیپیدمی بخصوص هیپر تری‌گلیسریدمی، بعد از انفوزیون پروپوفول، سطح چربی خون کنترل شود و بیماران از نظر عوارض احتمالی آن نظیر پانکراتیت مورد بررسی قرار گیرند.