جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 7608
Ethics code: IR.IAU.SHK.REC.1401.117
Clinical trials code: مقاله دکتری
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dehghan N, Sharifi T, Ahmadi R. Comparing the Effectiveness of Mindfulness-Based Stress Reduction and Emotion-Focused Therapy on Mental Rumination in Cardiovascular Patients. RJMS 2023; 30 (7) :1-12
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8201-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8201-fa.html
دهقان نیلوفر، شریفی طیبه، احمدی رضا. مقایسه اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان هیجان‌مدار بر نشخوار ذهنی بیماران قلبی ـ عروقی. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-12
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران ، sharifi_ta@yahoo.com
چکیده: (248 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماریهای قلبی ـ عروقی شایعترین علت مرگ و میر در اکثر کشورهای جهان هستند. آمار نشان می‌دهد یک سوم سکتههای قلبی به مرگ منجر میشود و در دو سوم دیگر افراد بهبودی کامل حاصل نمی‌کنند. هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان هیجان‌مدار بر نشخوار ذهنی بیماران قلبی ـ عروقی شهر اصفهان بود.
روش کار: پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل بیماران قلبی ـ عروقی بستری در بیمارستان قلب و عروق شهید چمران اصفهان در زمستان 1401 به تعداد 380 نفر بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 45 نفر از آنها انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. سپس بیماران گروه آزمایش 1 تعداد 8 جلسه 90 دقیقهای کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی و گروه آزمایش 2 تعداد 8 جلسه 90 دقیقهای درمان هیجان‌مدار دریافت کردند. ابزار اندازه‌گیری پرسش نامه نشخوار ذهنی (نولن ـ هوکسما و دیویس ـ مورو، 1991) و مصاحبه بالینی کوتاه بود. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر روی یک عامل تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو روش مداخله به یک اندازه روی کاهش میانگین نمرات نشخوار ذهنی بیماران تاثیر داشتند (01/0>P).
نتیجهگیری: نتیجهگیری شد که میتوان از هر دو روش مداخله به عنوان درمان مکمل برای بهبود بیماران قلبی ـ عروقی استفاده کرد.
روش کار: پژوهش به روش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل بیماران قلبی ـ عروقی بستری در بیمارستان قلب و عروق شهید چمران اصفهان در زمستان 1401 به تعداد 380 نفر بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند تعداد 45 نفر از آنها انتخاب و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش و یک گروه کنترل گمارده شدند. سپس بیماران گروه آزمایش 1 تعداد 8 جلسه 90 دقیقهای کاهش استرس مبتنی بر ذهنآگاهی و گروه آزمایش 2 تعداد 8 جلسه 90 دقیقهای درمان هیجان‌مدار دریافت کردند. ابزار اندازه‌گیری پرسش نامه نشخوار ذهنی (نولن ـ هوکسما و دیویس ـ مورو، 1991) و مصاحبه بالینی کوتاه بود. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر روی یک عامل تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد هر دو روش مداخله به یک اندازه روی کاهش میانگین نمرات نشخوار ذهنی بیماران تاثیر داشتند (01/0>P).
نتیجهگیری: نتیجهگیری شد که میتوان از هر دو روش مداخله به عنوان درمان مکمل برای بهبود بیماران قلبی ـ عروقی استفاده کرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
