جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 11-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 133248563301088977011162647251
Ethics code: IR.IAU.SHK.REC.1401.092
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahbarian A, Sharifi T, Ghazanfari A. Comparing the Effectiveness of Mindfulness-Based Compassion Therapy and Positive Cognitive-Behavioral Therapy on Resilience of Female-Headed Households. RJMS 2023; 30 (7) :1-11
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8141-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8141-fa.html
رهبریان اعظم، شریفی طیبه، غضنفری احمد. مقایسه اثربخشی شفقت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان شناختی-رفتاری مثبت‌نگر بر تابآوری زنان سرپرست خانوار. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-11
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران ، sharifi_ta@yahoo.com
چکیده: (547 مشاهده)
زمینه و هدف: زنان سرپرست خانوار با انبوهی از مسئولیت‌ها مواجه‌اند که نتیجه آن ایجاد شرایط استرس‌زا و فشار روانی میباشد و این فشارهای روانی میتواند تابآوری این افراد را تحت تأثیر قرار دهد. هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی شفقت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان شناختی-رفتاری مثبت‌نگر بر تابآوری زنان سرپرست خانوار بود .
روش کار: پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با اجرای پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. از بین زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی ساکن شهرکرد در سال1401 تعداد60 نفر از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در سه گروه گمارش شدند. هر سه گروه قبل، بعد و سه ماه بعد از مداخله توسط پرسشنامه تابآوری کانر-دیویدسون(2003) مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین گروه‌های آزمایش هر کدام تحت ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه‌ای مداخله مورد نظر قرارگرفتند. در نهایت داده ها توسط تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد، تفاوت میانگین نمره تابآوری درگروه درمان‌های شناختی-رفتاری مثبت نگر (363/0= MD ،0001/0=P) و شفقت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی(511/0=MD ، 0001/0=P) با گروه گواه در پس‌آزمون تفاوت معناداری دارد. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که تفاوت میانگین نمره تابآوری در دو گروه آزمایش(148/0=MD ، 002/0=P) نیز تفاوت معنی‌داری باهم دارد. در نهایت نتایج مبین پایداری اثرات دو مداخله در مرحله پیگیری بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، استفاده از این دو مداخله مخصوصاً شفقت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی در افزایش تابآوری زنان سرپرست خانوار کاربردی به نظر می رسد.
روش کار: پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با اجرای پیش‌آزمون - پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. از بین زنان سرپرست خانوار تحت پوشش بهزیستی ساکن شهرکرد در سال1401 تعداد60 نفر از طریق نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و در سه گروه گمارش شدند. هر سه گروه قبل، بعد و سه ماه بعد از مداخله توسط پرسشنامه تابآوری کانر-دیویدسون(2003) مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین گروه‌های آزمایش هر کدام تحت ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه‌ای مداخله مورد نظر قرارگرفتند. در نهایت داده ها توسط تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد، تفاوت میانگین نمره تابآوری درگروه درمان‌های شناختی-رفتاری مثبت نگر (363/0= MD ،0001/0=P) و شفقت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی(511/0=MD ، 0001/0=P) با گروه گواه در پس‌آزمون تفاوت معناداری دارد. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که تفاوت میانگین نمره تابآوری در دو گروه آزمایش(148/0=MD ، 002/0=P) نیز تفاوت معنی‌داری باهم دارد. در نهایت نتایج مبین پایداری اثرات دو مداخله در مرحله پیگیری بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، استفاده از این دو مداخله مخصوصاً شفقت درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی در افزایش تابآوری زنان سرپرست خانوار کاربردی به نظر می رسد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
