جلد 29، شماره 10 - ( 10-1401 )
جلد 29 شماره 10 صفحات 413-403 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Aliazam S, Ghazalian F, Soheili S, Abed Natanzi H, Gholami M. Evaluation of AKT and mTOR Protein Changes in Response to Eccentric and Concentric Physical Activity in Healthy Young Men. RJMS 2022; 29 (10) :403-413
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8136-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8136-fa.html
علی اعظم سعید، غزالیان فرشاد، سهیلی شهرام، عابد نطنزی حسین، غلامی ماندانا. پاسخ پروتئینهای mTOR، AKT عضلانی به تمرینات مقاومتی مجزا در افراد سالم. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (10) :403-413
دانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقبقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، phdghazalian@gmail.com
چکیده: (357 مشاهده)
زمینه و هدف: تغییر ساختار عضله اسکلتی به‌عنوان یکی از تغییرات اصلی عضله درنتیجه تمرینات ورزشی شناخته‌شده است؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ پروتئینهای mTOR،AKT به تمرینات مقاومتی اکسنتریک و کانسنتریک مجزا در افراد سالم بود.
روش کار: 10 مرد سالم به‌صورت تصادفی در دو گروه‌ه (گروه کانسنتریک 5 نفرگروه اکسنتریک 5 نفر) تقسیم شدند. انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت بود. به منظور همسان‌سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت‌وبرگشت 60 درجه بر ثانیه بود. انقباض‌ها شامل 12 ست 10 تکراری برای پای راست، زمان استراحت بین هر ست 30 ثانیه در نظر گرفته شد. در ابتدا و انتهای مطالعه بایوپسی انجام شد. بایوپسی در دو جهت دیستال و پروگزیمال عضله پهن جانبی انجام شد. برای بررسی بیان پروتئینهای mTOR و AKT در هر گروه بررسی بافت ها با تکنیک ایمونوسیتوشیمی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل دادههای از روش آماری تی وابسته و آزمون کوواریانس استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، تغییرات درون گروهی پروتئینهای mTOR و AKT بعد از یک جلسه فعالیت، در گروه برونگرا و درونگرا معنادار بود (05/0 p≤). با این حال تغییرات بین گروهی پروتئینهای mTOR و AKT نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه بود.
نتیجه گیری: در مجموع مطالعه حاضر نشان داد یک جلسه فعالیت برونگرا و درونگرا منجر به تغییر فاکتورهای درگیر در قدرت و هایپرتروفی عضلات اسکلتی میشود. علاوه بر این، این تغییرات در مجموع در انقباض برونگرا بیش از درونگرا است.
روش کار: 10 مرد سالم به‌صورت تصادفی در دو گروه‌ه (گروه کانسنتریک 5 نفرگروه اکسنتریک 5 نفر) تقسیم شدند. انقباض آیزوکینتیک شامل اکسنتریک و کانسنتریک اکستنشن زانو با حداکثر قدرت و سرعت بود. به منظور همسان‌سازی بارکاری در هر دو پروتکل یکسان در نظر گرفته شد و سرعت رفت‌وبرگشت 60 درجه بر ثانیه بود. انقباض‌ها شامل 12 ست 10 تکراری برای پای راست، زمان استراحت بین هر ست 30 ثانیه در نظر گرفته شد. در ابتدا و انتهای مطالعه بایوپسی انجام شد. بایوپسی در دو جهت دیستال و پروگزیمال عضله پهن جانبی انجام شد. برای بررسی بیان پروتئینهای mTOR و AKT در هر گروه بررسی بافت ها با تکنیک ایمونوسیتوشیمی استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل دادههای از روش آماری تی وابسته و آزمون کوواریانس استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد، تغییرات درون گروهی پروتئینهای mTOR و AKT بعد از یک جلسه فعالیت، در گروه برونگرا و درونگرا معنادار بود (05/0 p≤). با این حال تغییرات بین گروهی پروتئینهای mTOR و AKT نشان دهنده عدم تفاوت بین دو گروه بود.
نتیجه گیری: در مجموع مطالعه حاضر نشان داد یک جلسه فعالیت برونگرا و درونگرا منجر به تغییر فاکتورهای درگیر در قدرت و هایپرتروفی عضلات اسکلتی میشود. علاوه بر این، این تغییرات در مجموع در انقباض برونگرا بیش از درونگرا است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
