Research code: 01
Ethics code: 01
Clinical trials code: 01
دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران ، asghar.minaei@yahoo.com
چکیده: (502 مشاهده)
زمینه و هدف: راهبردهای یادگیری و خودتنظیمی یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر کیفیت یادگیری است. پژوهش حاضر با هدف پیشبینی خودکارآمدی ریاضی بر اساس فرایندهای خودتنظیمی و تعیین روایی همگرای پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با مقیاس منبع خودکارآمدی ریاضی بود.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی مقطعی و همبستگی است. برای این منظور پس از ترجمه و آمادهسازی پرسشنامههای مذکور و ارسال آن با ایمیل به 1480 دانشآموز یا والدین آنها، تعداد 610 دانشآموز در این پژوهش شرکت کردند. پس از تکمیل پرسشنامههای مقیاس منابع خودکارآمدی ریاضی (آشر و پاخارس، 2008) و پرسشنامه خودتنظیمی کلری، 2006) دادهها با استفاده از روشهای همبستگی و رگرسیون تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج نشان داد که خودتنظیمی پیشبینیکننده خودکارآمدی ریاضی دانشآموزان بود (05/0=p ,76/0=β). همچنین پرسشنامه خودتنظیمی با پرسشنامه خودکارآمدی ریاضی روایی همگرایی به میزان 874/0 داشت.
نتیجهگیری: بنابراین با توجه به یافتههای پژوهش میتوان گفت راهبردهای خودتنظیمی پیشبینیکننده خودکارآمدی ریاضی دانشآموزان است؛ همچنین پرسشنامه خودتنظیمی (فرم دانشآموز) از روایی همگرای بالایی با مقیاس منابع خودکارآمدی ریاضی دارد و میتوان از این پرسشنامه در فعالیتهای پژوهشی استفاده نمود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی