Research code: 0
Ethics code: IR.QUMS.REC.1399.412
Clinical trials code: 0
Chokami Rafiei S, Moezzi K, Sefidi F, Farrokh Islamlou S, Moradi Malayeri A, Shahsavand Baghdadi L. The Effect of the Covid-19 Pandemic on the Quality of Life of Dental Students in the Days of Corona. RJMS 2023; 30 (7) :1-9
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8057-fa.html
رفیعی چوکامی سحر، معزی کورش، سفیدی فاطمه، فرخ اسلاملو سویل، مرادی ملایری آرزو، شاهسوند بغدادی لیلا. اثر همهگیری کووید 19 بر کیفیت زندگی دانشجویان دندان پزشکی در ایام کرونا. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-9
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-8057-fa.html
رزیدنت، بخش پریودنتولوژی داﻧﺸﻜﺪه دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، ایران ، Moezzikoresh68@gmail.com
چکیده: (593 مشاهده)
زمینه و هدف: کیفیت زندگی از مسائل مهم و پیش روی جهان معاصر و از مباحث اساسی در توسعه سیاستگذاری اجتماعی محسوب میشود که موضوعاتی چون رفاه، رفع نیازهای اساسی، زندگی رو به رشد و رضایت بخش، نوع دوستی و از خودگذشتگی در میان اجتماعات را در بر میگیرد. بیماری کرونا منجر به تعلیق فعالیتهای حضوری چهره به چهره در دانشجویان و دانشآموزان شد و این شرایط باعث سازگاری سریع به آموزش غیر حضوری گردید به طوری که کیفیت زندگی و سلامتروانی آنها را ممکن است تحت تأثیر قرار دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی دانشجویان دندانپزشکی در ایام همه گیری کووید 19 انجام شد.
روشکار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی _ تحلیلی بر روی 231 نفر از دانشجویان دندانپزشکی قزوین به روش سرشماری در سال تحصیلی 1400-1399 انجام شد. ابزار جمع آوری دادهها پرسشنامههای مشخصات دموگرافیک و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی با 36 سوال بود. دادهها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 24 و آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس و همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: بیشترین نمره کیفیت زندگی دانشجویان دندانپزشکی در بعد عملکرد جسمانی(54/22±10/82 ) و کمترین نمره کیفیت زندگی در مولفه سلامتروانی (59/60 ± 24/17) بود. میانگین نمره کیفیت زندگی کلی دانشجویان (49/25 ±84/72) و میانگین نمره کیفیت زندگی کل در بعد جسمانی (38/32 ± 53/75) و میانگین کیفیت زندگی کل در بعد روانی (61/18 ± 15/70) بود. بین نمره کیفیت زندگی جسمانی و روانی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین تفاوت معنیدار یافت شد. بین جنسیت و وضعیت تاهل با کیفیت زندگی در کیفیت زندگی کل، در بعد جسمانی و مولفههای آن و کیفیت زندگی کل در بعد روانی با ابعاد آن تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجهگیری: با توجه به همهگیری بیماری کووید 19 و بالا نبودن سطح کلی کیفیت زندگی دانشجویان ضروری است برنامه و استراتژیهای مدون در دانشگاه ها از جمله حضور روانشناسان و تشکیل کارگاههای سلامتروان، ایجاد فعالیتهای ورزشی و برنامههای مشاوره در مورد رژیم غذایی سالم، جهت ارتقای کیفیت زندگی آنها پیشبینی گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پزشکی