جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 15-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: IR.IAU.TMU.REC.1398.241
Clinical trials code: 0
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azam nezami N, Almasi P, Fathi A, Fathi S. The Effect of Parental Support on the Feeling of Socialization and Physical Activity of Students with the Mediating Role of Children's Perception of Parental Support. RJMS 2023; 30 (7) :1-15
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7966-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7966-fa.html
اعظم نظامی نرگس، الماسی پریوش، فتحی عاطفه، فتحی سعیده. تاثیر حمایت والدین بر احساس اجتماعی شدن و فعالیت بدنی کودکان با نقش میانجی ادراک کودکان از حمایت والدین. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-15
استادیار، گروه مدیریت ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، ایران ، nona_nezami@yahoo.com
چکیده: (438 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از اهداف مهم تربیت بدنی مدارس، ترغیب کودکان به شرکت در فعالیت‌های بدنی و حفظ آن در سبک زندگی فعال است. لذت از فعالیت بدنی، عاملی کلیدی در تحقق این هدف است. لذت از تربیت بدنی عامل انگیزشی مهمی برای شرکت در ورزش و تربیت بدنی یا تمایل و تصمیم برای ادامه آن است؛ در نتیجه، عاملی حیاتی برای بقاء در ورزش است که خود، زمینه بهبود عملکرد را فراهم میکند. این پژوهش با هدف تاثیر حمایت والدین بر احساس اجتماعی شدن و فعالیت بدنی کودکان با نقش میانجی ادراک کودکان از حمایت والدین انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- همبستگی می‌باشد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های استاندارد فعالیت بدنی برای کودکان کوالسکی و همکاران (1997)، پرسش نامه ادراک کودکان از حمایت والدین ویلک و همکاران (2018) و پرسش نامه حمایت والدین از فعالیت بدنی بیتز و همکاران (2006) استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را « کودکان دختر و پسر 9 تا 11 سال شهر تهران» تشکیل میدهند که تعداد 130 نفر با جدول مورگان کرجسی به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری در این تحقیق روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. جهت تحلیل یافته ها از نرم افزار SPSS22 و pls استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که حمایت والدین و ادراک کودکان با سطح اطمینان 95% و 05/0>p تأثیر معناداری بر احساس اجتماعی شدن کودکان دارد. نتایج حاصل ا ز نرم افزار pls نشان داد که با توجه به ضریب رگرسیونی 428/0 و نسبت بحرانی 615/5 که از 56/2 بزرگ تر است، میتوان گفت که ادراک از حمایت والدین با فعالیت بدنی کودکان ارتباط علی مثبت معنی دار دارد و احساس اجتماعی شدن 8/6 درصد از واریانس فعالیت بدنی کودکان را تبیین میکند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که در سطح اطمینان 95 درصد، تاثیر متغیر میانجی ادراک کودکان از حمایت والدین در رابطۀ بین حمایت والدین و فعالیت بدنی کودکان معنادار نیست. ادراک از حمایت والدین با فعالیت بدنی کودکان ارتباط علی مثبت معنیدار دارد و احساس اجتماعی شدن فعالیت بدنی کودکان را تبیین میکند. یافتۀ حاصل از این فرضیه مبین آن بود که ادراک کودکان از حمایت والدین در رابطۀ بین حمایت والدین و فعالیت بدنی کودکان معنادار نبود. در توجیه عدم معناداری این ارتباط می توان چنین استدلال کرد که احتمالاً به دلیل این که در این تحقیق شرکت کنندگان کودکانی هستند که سن آن‌ها کم می‌باشد وادراک درستی ازحمایت والدین ندارند.
روش کار: پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی- همبستگی می‌باشد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامه‌های استاندارد فعالیت بدنی برای کودکان کوالسکی و همکاران (1997)، پرسش نامه ادراک کودکان از حمایت والدین ویلک و همکاران (2018) و پرسش نامه حمایت والدین از فعالیت بدنی بیتز و همکاران (2006) استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش را « کودکان دختر و پسر 9 تا 11 سال شهر تهران» تشکیل میدهند که تعداد 130 نفر با جدول مورگان کرجسی به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری در این تحقیق روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. جهت تحلیل یافته ها از نرم افزار SPSS22 و pls استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که حمایت والدین و ادراک کودکان با سطح اطمینان 95% و 05/0>p تأثیر معناداری بر احساس اجتماعی شدن کودکان دارد. نتایج حاصل ا ز نرم افزار pls نشان داد که با توجه به ضریب رگرسیونی 428/0 و نسبت بحرانی 615/5 که از 56/2 بزرگ تر است، میتوان گفت که ادراک از حمایت والدین با فعالیت بدنی کودکان ارتباط علی مثبت معنی دار دارد و احساس اجتماعی شدن 8/6 درصد از واریانس فعالیت بدنی کودکان را تبیین میکند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که در سطح اطمینان 95 درصد، تاثیر متغیر میانجی ادراک کودکان از حمایت والدین در رابطۀ بین حمایت والدین و فعالیت بدنی کودکان معنادار نیست. ادراک از حمایت والدین با فعالیت بدنی کودکان ارتباط علی مثبت معنیدار دارد و احساس اجتماعی شدن فعالیت بدنی کودکان را تبیین میکند. یافتۀ حاصل از این فرضیه مبین آن بود که ادراک کودکان از حمایت والدین در رابطۀ بین حمایت والدین و فعالیت بدنی کودکان معنادار نبود. در توجیه عدم معناداری این ارتباط می توان چنین استدلال کرد که احتمالاً به دلیل این که در این تحقیق شرکت کنندگان کودکانی هستند که سن آن‌ها کم می‌باشد وادراک درستی ازحمایت والدین ندارند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
