جلد 29، شماره 11 - ( 11-1401 )
جلد 29 شماره 11 صفحات 383-372 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 98.012
Ethics code: 98.012
Clinical trials code: .
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Delshad A, Parsaeifar R. Comparison of the Effect of Wearing Medical and Cloth Masks during Combined Exercise Training during the Period of Covid-19 on Maximum Oxygen Consumption in Non-Athletic Young Men. RJMS 2023; 29 (11) :372-383
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7942-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7942-fa.html
دلشاد امیر، پارسایی فر رضا. مقایسه اثر پوشیدن ماسکهای پزشکی و پارچهای هنگام تمرینات ورزشی ترکیبی در دوره کوید 19 بر حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان جوان غیرورزشکار. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (11) :372-383
کارشناسی ارشد، گروه فیزیولوژی و ایمنولوژی ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه قم، قم، ایران ، rezaparsaee057@gmail.com
چکیده: (704 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از روش های ایمنی در جلوگیری از سرایت بیمای کوید 19 استفاده از ماسک می‌باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر استفاده از ماسک هنگام تمرینات ورزشی بر حداکثر اکسیژن مصرفی در مردان جوان در دوران اپیدمی کووید 19 می‌باشد.
روش کار: در پژوهش نیمه تجربی حاضر 40 مرد غیرورزشکار (میانگین سنی 40/29 سال، میانگین قد 30/175 سانتیمتر، میانگین وزنی 37/73 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 56/23 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه تمرینات ترکیبی همراه با ماسک پزشکی، تمرینات ترکیبی همراه با ماسک پارچهای، تمرینات ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. اندازه گیری VO2max با آزمون شاتل ران در پیش و پس آزمون انجام شد. برنامه تمرین ترکیبی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته با استفاده از ماسک پزشکی، ماسک پارچهای و بدون ماسک انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون‌های تی وابسته و تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد.
یافته‌ها: تمرینات ترکیبی باعث افزایش معنادار VO2max شد (01/0>P)، سطح VO2max در هر دو گروه ماسک پایینتر از گروه تمرین بدون ماسک بود (01/0>P). تفاوت معنی داری بین گروه‌های ماسک پارچهای و پزشکی دیده نشد (05/0<P).
نتیجه‌گیری: به طور کلی نتیجه تحقیق حاضر بر این نکته تاکید دارد که ماسکهای پزشکی و جراحی با افزایش مقاومت راه هوایی باعث کاهش قابلیتهای قلبی تنفسی میگردد. تمرین در دوره کرونا با ماسکهای موجود منجر به کاهش حداکثر اکسیژن مصرفی نسبت به تمرین بدون ماسک می شود.
روش کار: در پژوهش نیمه تجربی حاضر 40 مرد غیرورزشکار (میانگین سنی 40/29 سال، میانگین قد 30/175 سانتیمتر، میانگین وزنی 37/73 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 56/23 کیلوگرم بر متر مربع) به صورت تصادفی انتخاب شدند و در چهار گروه تمرینات ترکیبی همراه با ماسک پزشکی، تمرینات ترکیبی همراه با ماسک پارچهای، تمرینات ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. اندازه گیری VO2max با آزمون شاتل ران در پیش و پس آزمون انجام شد. برنامه تمرین ترکیبی به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته با استفاده از ماسک پزشکی، ماسک پارچهای و بدون ماسک انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون‌های تی وابسته و تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد.
یافته‌ها: تمرینات ترکیبی باعث افزایش معنادار VO2max شد (01/0>P)، سطح VO2max در هر دو گروه ماسک پایینتر از گروه تمرین بدون ماسک بود (01/0>P). تفاوت معنی داری بین گروه‌های ماسک پارچهای و پزشکی دیده نشد (05/0<P).
نتیجه‌گیری: به طور کلی نتیجه تحقیق حاضر بر این نکته تاکید دارد که ماسکهای پزشکی و جراحی با افزایش مقاومت راه هوایی باعث کاهش قابلیتهای قلبی تنفسی میگردد. تمرین در دوره کرونا با ماسکهای موجود منجر به کاهش حداکثر اکسیژن مصرفی نسبت به تمرین بدون ماسک می شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
