جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 94-01-07-10474
Ethics code: 94-01-07-10474
Clinical trials code: 000000000000
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Panje shahin M, Akbarizadeh A, Zarshenas M M, Mohammadi Bardbori A. Evaluation the Effect of Hydroalchoholic Extract of Artemisia siberi and Artemisia vulgaris L on the Induction of Apoptosis in B16 Cell Lines. RJMS 2023; 30 (7) :1-12
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7879-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7879-fa.html
پنجه شاهین مریم، اکبریزاده امین رضا، زرشناس محمد مهدی، محمدی بردبری افشین. بررسی القای آپوپتوز توسط عصاره هیدروالکلی گیاه آرتمیزیا سیبری (درمنه دشتی) و آرتمیزیاولگاریس بر روی سلول‌های ملانومای موشی B16. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-12
گروه فارماکولوژی و توکسیکولوژی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ، toxicology@sums.ac.ir
چکیده: (604 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه استفاده از گیاهان دارویی در درمان بیماری‌های مختلف رشد چشمگیری داشته است که یکی از این بیماری‌های مهم سرطان می‌باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی القاء آپوپتوز توسط گیاه آرتمیزیا سیبری و آرتمیزیا ولگاریس بر روی رده سلولی B16 (ملانوما) می‌باشد.
روش کار: ابتدا عصاره‌ی هیدروالکلی این دو گیاه توسط پرکولاسیون تهیه و سلول‌های کشت داده شده B16 برای انجام تست‌های مورد نظر مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به IC50 به دست آمده از تست MTT تست‌های اندازه گیری میزان سیتوکروم سی و کاسپاز 3 توسط کیت استاندارد انجام شد. همچنین برای شناسایی جزء فعال از کوئرستین به عنوان شاخص فلاونوئیدی استفاده شد.
یافته‌ها: بر اساس تست درصد بقاء میزان IC50 گیاه آرتمیزیا سیبری 480 میکروگرم/میلی لیتر و گیاه آرتمیزیاولگاریس 5000 میکروگرم/میلی لیتر محاسبه شد. همچنین IC50فلاونوئید کوئرستین نزدیک به 500 میکروگرم/میلی لیتر بود. نتایج حاصل از تست نشان دهنده تفاوت معنی دار فعالیت کاسپاز 3 در گروه‌های مورد مطالعه نسبت به کنترل منفی (DMSO) و کنترل مثبت (25 میکروگرم/میلی لیتر Doxorubicin) در گیاه آرتمیزیاولگاریس می‌باشد و در حالی که افزایش فعالیت کاسپاز 3 در گیاه آرتمیزیا سیبری نسبت به کنترل منفی (DMSO) وجوددارد. نتایج حاصل از تست نشان دهنده‌ی افزایش معنادار سیتوکروم سی آزاد شده در گروه‌های مورد مطالعه و در هر دو گیاه نسبت به گروه کنترل (DMSO) می‌باشد.
نتیجه‌‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که هر دو گیاه باعث القاء آپوپتوز از مسیر درون سلولی و میتوکندریایی می‌شوند؛ هرچند جداسازی اجزاء فعال گیاه برای مطالعات درون سلولی و برون سلولی بعدی ضروری است.
روش کار: ابتدا عصاره‌ی هیدروالکلی این دو گیاه توسط پرکولاسیون تهیه و سلول‌های کشت داده شده B16 برای انجام تست‌های مورد نظر مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به IC50 به دست آمده از تست MTT تست‌های اندازه گیری میزان سیتوکروم سی و کاسپاز 3 توسط کیت استاندارد انجام شد. همچنین برای شناسایی جزء فعال از کوئرستین به عنوان شاخص فلاونوئیدی استفاده شد.
یافته‌ها: بر اساس تست درصد بقاء میزان IC50 گیاه آرتمیزیا سیبری 480 میکروگرم/میلی لیتر و گیاه آرتمیزیاولگاریس 5000 میکروگرم/میلی لیتر محاسبه شد. همچنین IC50فلاونوئید کوئرستین نزدیک به 500 میکروگرم/میلی لیتر بود. نتایج حاصل از تست نشان دهنده تفاوت معنی دار فعالیت کاسپاز 3 در گروه‌های مورد مطالعه نسبت به کنترل منفی (DMSO) و کنترل مثبت (25 میکروگرم/میلی لیتر Doxorubicin) در گیاه آرتمیزیاولگاریس می‌باشد و در حالی که افزایش فعالیت کاسپاز 3 در گیاه آرتمیزیا سیبری نسبت به کنترل منفی (DMSO) وجوددارد. نتایج حاصل از تست نشان دهنده‌ی افزایش معنادار سیتوکروم سی آزاد شده در گروه‌های مورد مطالعه و در هر دو گیاه نسبت به گروه کنترل (DMSO) می‌باشد.
نتیجه‌‌گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که هر دو گیاه باعث القاء آپوپتوز از مسیر درون سلولی و میتوکندریایی می‌شوند؛ هرچند جداسازی اجزاء فعال گیاه برای مطالعات درون سلولی و برون سلولی بعدی ضروری است.
واژه‌های کلیدی: آرتمیزیا سیبری، آرتمیزیا ولگاریس، کاسپازها، سمیت سلولی، آپوپتوزیس، سرطان، سلول‌های B16
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
