جلد 30، شماره 6 - ( 6-1402 )
جلد 30 شماره 6 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IAU.CTB.REC.1401.064
Ethics code: IR.IAU.CTB.REC.1401.064
Clinical trials code: IR.IAU.CTB.REC.1401.064
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nemattavousi M, Yal Ali Beigi N. The Mediating Role of Emotion Regulation in the Relationship Between Attachment Injuries and Lovability. RJMS 2023; 30 (6)
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7738-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7738-fa.html
نعمت طاوسی محترم، یل علی بیگی نیلوفر. نقش واسطهای نظم‌جویی هیجان در رابطه بین آسیب‌های دلبستگی و عشق‌پذیری. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (6)
، nemattavousi@yahoo.com
چکیده: (570 مشاهده)
چکیده
این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطهای نظم‌جویی هیجان در رابطه بین آسیب‌های دلبستگی و عشق‌پذیری در طرحی توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. بدین منظور از بین دانشجویان کارشناسی و کارشناسی‌ارشد مدیریت و حقوق مجتمع ولیعصر دانشگاه آزاد تهران جنوب که در سال ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند، با روش نمونه‌برداری مرحله‌ای، 2۵۰ نفر انتخاب شدند و به مقیاس عشق‌پذیری (اوبراین و اپستاین، ۱۹۸۸)، مقیاس دلبستگی بزرگسال (بشارت، ۱۳۹۲) و پرسشنامه نظم‌جویی هیجان (گراس و جان، ۲۰۰۳) پاسخ دادند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد آسیب‌های دلبستگی (دوسوگرا و اجتنابی) با نظم‌جویی هیجان و عشق‌پذیری رابطه منفی معنادار دارد. همچنین نظم‌جویی هیجان با عشق‌پذیری رابطه مثبت معنادار دارد. نتایج آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد نظم‌جویی هیجان در رابطه آسیب‌های دلبستگی (اجتنابی و دوسوگرا) با عشق‌پذیری اثر غیر مستقیم معنادار (نقش واسطهای) دارد که این یافته‌ها تایید فرضیه پژوهش است. در مجموع نتایج نشان می‌دهد که با بالا بردن ظرفیت نظم‌جویی هیجان و به کارگیری درست مهارت‌های نظم‌جویی هیجان می‌توان از تأثیر آسیب‌های دلبستگی در ایجاد سطح پایین عشق‌پذیری تا حدودی کاست.
این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطهای نظم‌جویی هیجان در رابطه بین آسیب‌های دلبستگی و عشق‌پذیری در طرحی توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. بدین منظور از بین دانشجویان کارشناسی و کارشناسی‌ارشد مدیریت و حقوق مجتمع ولیعصر دانشگاه آزاد تهران جنوب که در سال ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند، با روش نمونه‌برداری مرحله‌ای، 2۵۰ نفر انتخاب شدند و به مقیاس عشق‌پذیری (اوبراین و اپستاین، ۱۹۸۸)، مقیاس دلبستگی بزرگسال (بشارت، ۱۳۹۲) و پرسشنامه نظم‌جویی هیجان (گراس و جان، ۲۰۰۳) پاسخ دادند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد آسیب‌های دلبستگی (دوسوگرا و اجتنابی) با نظم‌جویی هیجان و عشق‌پذیری رابطه منفی معنادار دارد. همچنین نظم‌جویی هیجان با عشق‌پذیری رابطه مثبت معنادار دارد. نتایج آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد نظم‌جویی هیجان در رابطه آسیب‌های دلبستگی (اجتنابی و دوسوگرا) با عشق‌پذیری اثر غیر مستقیم معنادار (نقش واسطهای) دارد که این یافته‌ها تایید فرضیه پژوهش است. در مجموع نتایج نشان می‌دهد که با بالا بردن ظرفیت نظم‌جویی هیجان و به کارگیری درست مهارت‌های نظم‌جویی هیجان می‌توان از تأثیر آسیب‌های دلبستگی در ایجاد سطح پایین عشق‌پذیری تا حدودی کاست.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
