Research code: IR.IAU.CTB.REC.1401.064
Ethics code: IR.IAU.CTB.REC.1401.064
Clinical trials code: IR.IAU.CTB.REC.1401.064
، nemattavousi@yahoo.com
چکیده: (570 مشاهده)
چکیده
این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطهای نظمجویی هیجان در رابطه بین آسیبهای دلبستگی و عشقپذیری در طرحی توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. بدین منظور از بین دانشجویان کارشناسی و کارشناسیارشد مدیریت و حقوق مجتمع ولیعصر دانشگاه آزاد تهران جنوب که در سال ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند، با روش نمونهبرداری مرحلهای، 2۵۰ نفر انتخاب شدند و به مقیاس عشقپذیری (اوبراین و اپستاین، ۱۹۸۸)، مقیاس دلبستگی بزرگسال (بشارت، ۱۳۹۲) و پرسشنامه نظمجویی هیجان (گراس و جان، ۲۰۰۳) پاسخ دادند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد آسیبهای دلبستگی (دوسوگرا و اجتنابی) با نظمجویی هیجان و عشقپذیری رابطه منفی معنادار دارد. همچنین نظمجویی هیجان با عشقپذیری رابطه مثبت معنادار دارد. نتایج آزمون تحلیل مسیر نیز نشان داد نظمجویی هیجان در رابطه آسیبهای دلبستگی (اجتنابی و دوسوگرا) با عشقپذیری اثر غیر مستقیم معنادار (نقش واسطهای) دارد که این یافتهها تایید فرضیه پژوهش است. در مجموع نتایج نشان میدهد که با بالا بردن ظرفیت نظمجویی هیجان و به کارگیری درست مهارتهای نظمجویی هیجان میتوان از تأثیر آسیبهای دلبستگی در ایجاد سطح پایین عشقپذیری تا حدودی کاست.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی