جلد 29، شماره 10 - ( 10-1401 )
جلد 29 شماره 10 صفحات 432-423 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: PhD thesis
Ethics code: IR.SSRI.REC.1400.1231
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Talebifard H, Asgharpour H, Rezaee Shirazi R, Saiiari A. The Effect of Progressive Aerobic Continuous Training on Angiotensin-1, Angiotensin-2 and Angiotensin-Converting Enzyme Type 2 in Patients with Heart Failure. RJMS 2022; 29 (10) :423-432
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7611-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7611-fa.html
طالبی فرد حمید، اصغرپور حبیب، رضایی شیرازی رضا، سیاری عبدالامیر. اثر تمرینات تداومی هوازی فزاینده بر آنژیوتانسین-1، آنژیوتانسین-2 و آنزیم مبدل آنژیوتانسین نوع 2 در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (10) :423-432
استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علی آباد کتول، دانشگاه آزاد اسلامی، علی آباد کتول، ایران ، habibasgharpour@gmail.com
چکیده: (705 مشاهده)
زمینه و هدف: آنزیم مبدل آنژیوتانسین نوع 2 یک آنزیم موثر در تعدیل کننده فشار خون میباشد. هدف تحقیق حاضر تعیین اثر تمرینات هوازی تداومی بر سطوح سرمی آنژیوتانسین-1 و 2 و آنزیم مبدل آنژیوتانسین نوع 2 در مردان مبتلا به ناتوانی قلبی بود.
روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 20 مرد مبتلا به ناتوانی قلبی ساکن شهر اهواز که بر اساس ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی اﻧﺠﻤﻦ ﻗﻠﺐ ﻧﯿﻮیﻮرک در طبقه 1 بیماری قرار داشتند، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 2 گروه تمرین وکنترل تقسیم شدند. مداخله تمرین شامل هشت هفته تمرین در سه جلسه از هفته بود. برنامه تمرین شامل تمرینات هوازی تداومی فزاینده با 85-40 درصد ضربان قلب ذخیره آزمودنی‌ها بود؛ به منظور مقایسه متغیرهای تحقیق از آزمونهای آماری t-test با سطح معنیداری (05/0 ≥ P) استفاده شد.
یافته‌ها: پس از هشت هفته تمرین افزایش معنیداری در آنژیوتانسین-1 و آنزیم مبدل آنژیوتانسین نوع 2 و کاهش معنیداری در آنژیوتانسین-2 در گروه تمرین نسبت به پیشآزمون و گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که تمرینات تداومی هوازی فزاینده احتمالاً با افزایش آنزیم مبدل آنژیوتانسین نوع 2 موجب تعدیل آنژیوتانسین-2 و در نتیجه کاهش عوارض قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به ناتوانی قلبی میشود.
روش کار: در تحقیق نیمه تجربی حاضر 20 مرد مبتلا به ناتوانی قلبی ساکن شهر اهواز که بر اساس ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪی اﻧﺠﻤﻦ ﻗﻠﺐ ﻧﯿﻮیﻮرک در طبقه 1 بیماری قرار داشتند، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی به 2 گروه تمرین وکنترل تقسیم شدند. مداخله تمرین شامل هشت هفته تمرین در سه جلسه از هفته بود. برنامه تمرین شامل تمرینات هوازی تداومی فزاینده با 85-40 درصد ضربان قلب ذخیره آزمودنی‌ها بود؛ به منظور مقایسه متغیرهای تحقیق از آزمونهای آماری t-test با سطح معنیداری (05/0 ≥ P) استفاده شد.
یافته‌ها: پس از هشت هفته تمرین افزایش معنیداری در آنژیوتانسین-1 و آنزیم مبدل آنژیوتانسین نوع 2 و کاهش معنیداری در آنژیوتانسین-2 در گروه تمرین نسبت به پیشآزمون و گروه کنترل مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که تمرینات تداومی هوازی فزاینده احتمالاً با افزایش آنزیم مبدل آنژیوتانسین نوع 2 موجب تعدیل آنژیوتانسین-2 و در نتیجه کاهش عوارض قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به ناتوانی قلبی میشود.
واژه‌های کلیدی: نارسایی قلبی، تمرین هوازی، آنژیوتانسین-1، آنژیوتانسین-2، آنزیم مبدل آنژیوتانسین نوع 2
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
