جلد 30، شماره 3 - ( 3-1402 )
جلد 30 شماره 3 صفحات 47-36 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: طرح نمی باشد
Ethics code: IR.IAU.SARI.REC.1400.143
Clinical trials code: IRCT20190831044650N3
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Keshvari R, Habibian M, Askari B. The Effect of High-Intensity Interval Training with Vitamin D Intake on Interleukin-10 and Lipid Peroxidation Levels in Overweight Women with Low Vitamin D Status: A Randomized Clinical Trial. RJMS 2023; 30 (3) :36-47
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7577-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7577-fa.html
کشوری راحله، حبیبیان معصومه، عسکری بابی سان. اثربخشی دویدن تناوبی پرشدت همراه با مصرف ویتامین D برسطوح اینترلوکین-10 و پراکسیداسیون لیپیدی در زنان دارای اضافه وزن با کمبود ویتامین D. یک مطالعه کارآزمایی بالینی D. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (3) :36-47
دانشیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم انسانی، واحد قائمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائمشهر، ایران ، habibian_m@yahoo.com
چکیده: (808 مشاهده)
زمینه و هدف: کمبود ویتامینD و فقرحرکتی از جمله عوامل مربوط به افزایش التهاب و استرس اکسایشی در شرایط چاقی هستند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر دویدن تناوبی پرشدت همراه با مصرف ویتامینD بر سطوح اینترلوکین-10 (IL-10)و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (MDA) در زنان غیر فعال دارای اضافه وزن باکمبود ویتامینD بود.
روش کار: این کارآزمایی بالینی یک سوکورشده بر روی 52 زن دارای اضافه وزن با کمبود ویتامینD انجام شد. آزمودنی‌ها پس از انتخاب به روش نمونه گیری دردسترس، بطور تصادفی به گروه های کنترل، تمرین تناوبی، ویتامین D و ترکیبی تقسیم شدند. دویدن تناوبی پرشدت با 12 وهله یک دقیقه‌ای دویدن در شدت 80-90% ضربان قلب حداکثر با یک دقیقه استراحت فعال با شدت 50% ضربان قلب حداکثر، سه جلسه در هفته و طی هشت هفته انجام شد. گروه‌های ویتامینD و ترکیبی، هفتگی 50000 واحد ویتامینD دریافت نمودند. سطوح IL10 و MDA قبل و پس از مداخله‌ها سنجیده شد. تجزیه و تحلیل یافته‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0>P انجام شد.
یافته‌ها: سطوح MDA در گروه‌هـای تمرین تناوبی، ویتامینD و ترکیبی بعد از 8 هفته کاهش و مقادیر IL-10 افزایش معناداری یافت. اما مداخله ترکیبی تاثیر قوی‌تری بر تغییر سطوح متغیرها در مقایسه با دو مداخله دیگر، داشت. بعلاوه تاثیر دویدن تناوبی پرشدت بر کاهش MDA بیشتر از مصرف ویتامینD بود (05/0P<).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد دویدن تناوبی پرشدت و مصرف ویتامینD می‌توانند اثرات حمایتی خود را در افراد اضافه وزن با کمبود ویتامینD، بواسطه کاهش سطوح MDA و افزایش شاخص ضد التهابی IL-10 اعمال نمایند. اگرچه این اثرات با مداخله ترکیبی توسعه یافت ولی دویدن تناوبی پرشدت با کاهش بیشتری در MDA همراه بود.
روش کار: این کارآزمایی بالینی یک سوکورشده بر روی 52 زن دارای اضافه وزن با کمبود ویتامینD انجام شد. آزمودنی‌ها پس از انتخاب به روش نمونه گیری دردسترس، بطور تصادفی به گروه های کنترل، تمرین تناوبی، ویتامین D و ترکیبی تقسیم شدند. دویدن تناوبی پرشدت با 12 وهله یک دقیقه‌ای دویدن در شدت 80-90% ضربان قلب حداکثر با یک دقیقه استراحت فعال با شدت 50% ضربان قلب حداکثر، سه جلسه در هفته و طی هشت هفته انجام شد. گروه‌های ویتامینD و ترکیبی، هفتگی 50000 واحد ویتامینD دریافت نمودند. سطوح IL10 و MDA قبل و پس از مداخله‌ها سنجیده شد. تجزیه و تحلیل یافته‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 05/0>P انجام شد.
یافته‌ها: سطوح MDA در گروه‌هـای تمرین تناوبی، ویتامینD و ترکیبی بعد از 8 هفته کاهش و مقادیر IL-10 افزایش معناداری یافت. اما مداخله ترکیبی تاثیر قوی‌تری بر تغییر سطوح متغیرها در مقایسه با دو مداخله دیگر، داشت. بعلاوه تاثیر دویدن تناوبی پرشدت بر کاهش MDA بیشتر از مصرف ویتامینD بود (05/0P<).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد دویدن تناوبی پرشدت و مصرف ویتامینD می‌توانند اثرات حمایتی خود را در افراد اضافه وزن با کمبود ویتامینD، بواسطه کاهش سطوح MDA و افزایش شاخص ضد التهابی IL-10 اعمال نمایند. اگرچه این اثرات با مداخله ترکیبی توسعه یافت ولی دویدن تناوبی پرشدت با کاهش بیشتری در MDA همراه بود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
