جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 12-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: این مقاله برگرفته از رساله دکتری میباشد
Ethics code: IR.IAU.A.REC.1399.022
Clinical trials code: این مقاله برگرفته از رساله دکتری میباشد
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mirzaei L, Baghooli H, Javidi H, Barzegar M. Comparison of the Efficacy of Cognitive-Behavioral Therapy and Mindfulness Therapy on Negative rumination and Social Sefl-efficacy in Social Anxiety Disorder Patients. RJMS 2023; 30 (7) :1-12
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7545-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7545-fa.html
میرزائی لیلا، بقولی حسین، جاویدی حجت‌اله، برزگر مجید. مقایسه اثربخشی درمان شناختی-رفتاری ودرمان ذهن‌آگاهی برنشخوارفکری منفی وخودکارآمدی اجتماعی درافراد مبتلابه اختلال اضطراب اجتماعی. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-12
استادیار، گروه روانشناسی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران ، bhossein@gmail.com
چکیده: (1106 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر درمان شناختی رفتاری و درمان ذهن‌آگاهی بر نشخوار فکری منفی و خودکارآمدی اجتماعی در افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی انجام پذیرفت.
روش کار:روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی مراجعه کنندگانی بود که در سال 1398 با علایم اختلال اضطراب اجتماعی به کلینیکهای روانشناختی شهر شیراز مراجعه کرده بودند. 45 نفر از افراد جامعه فوق بعد از سنجش با مقیاس اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (2000) و مصاحبه بالینی براساس DSM-5 و نمره خط برش انتخاب شدند. از بین این 45 نفر، 3 گروه 15نفری بر حسب تصادف انتخاب، سپس 2 گروه مداخله و گروه کنترل نیز به تصادف نامگذاری گردید. برای اجرای مداخلات از پروتکل شناختی-رفتاری (هافمن و اوتو، 2008) و پروتکل پذیرش و ذهن‌آگاهی (فلمینگ و کوکووسکی، 2007) استفاده شد. دادهها از طریق مقیاس نشخوار فکری (نولن هوکسما و مارو، 1991)و مقیاس خودکارآمدی اجتماعی (اسمیت و بتز، 2000) جمع آوری گردید. پردازش داده‌های پژوهش بااستفاده ازآمار توصیفی واستنباطی (تحلیل کوواریانس)انجام شد.
یافته‌ها:نتایج نشان داد گروههای مداخله درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی نسبت به گروه کنترل باعث کاهش معنادار نشخوار فکری منفی و افزایش خودکارآمدی اجتماعی شده‌اند؛ ولی تفاوت معناداری بین گروههای مداخله دیده نشد.
نتیجه‌گیری: مقایسه دو رویکرد ذهن‌آگاهی و شناختی-رفتاری حاکی از عدم تفاوت معناداری در کاهش معنادار نشخوار فکری منفی و افزایش خودکارآمدی اجتماعی در مبتلایان به اضطراب اجتماعی بود؛ لذا پیشنهاد می‌گردد از این دو روش تلفیقی برای بهبود نشخوار فکری منفی و خودکارآمدی اجتماعی استفاده شود.
روش کار:روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی مراجعه کنندگانی بود که در سال 1398 با علایم اختلال اضطراب اجتماعی به کلینیکهای روانشناختی شهر شیراز مراجعه کرده بودند. 45 نفر از افراد جامعه فوق بعد از سنجش با مقیاس اضطراب اجتماعی کانور و همکاران (2000) و مصاحبه بالینی براساس DSM-5 و نمره خط برش انتخاب شدند. از بین این 45 نفر، 3 گروه 15نفری بر حسب تصادف انتخاب، سپس 2 گروه مداخله و گروه کنترل نیز به تصادف نامگذاری گردید. برای اجرای مداخلات از پروتکل شناختی-رفتاری (هافمن و اوتو، 2008) و پروتکل پذیرش و ذهن‌آگاهی (فلمینگ و کوکووسکی، 2007) استفاده شد. دادهها از طریق مقیاس نشخوار فکری (نولن هوکسما و مارو، 1991)و مقیاس خودکارآمدی اجتماعی (اسمیت و بتز، 2000) جمع آوری گردید. پردازش داده‌های پژوهش بااستفاده ازآمار توصیفی واستنباطی (تحلیل کوواریانس)انجام شد.
یافته‌ها:نتایج نشان داد گروههای مداخله درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر ذهن‌آگاهی نسبت به گروه کنترل باعث کاهش معنادار نشخوار فکری منفی و افزایش خودکارآمدی اجتماعی شده‌اند؛ ولی تفاوت معناداری بین گروههای مداخله دیده نشد.
نتیجه‌گیری: مقایسه دو رویکرد ذهن‌آگاهی و شناختی-رفتاری حاکی از عدم تفاوت معناداری در کاهش معنادار نشخوار فکری منفی و افزایش خودکارآمدی اجتماعی در مبتلایان به اضطراب اجتماعی بود؛ لذا پیشنهاد می‌گردد از این دو روش تلفیقی برای بهبود نشخوار فکری منفی و خودکارآمدی اجتماعی استفاده شود.
واژه‌های کلیدی: درمان شناختی رفتاری، درمان ذهن‌آگاهی، نشخوارفکری منفی، خودکارآمدی اجتماعی، اختلال اضطراب اجتماعی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
