جلد 29، شماره 4 - ( 4-1401 )
جلد 29 شماره 4 صفحات 168-160 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.HUMS.REC.1400.082
Ethics code: IR.HUMS.REC.1400.082
Clinical trials code: IR.HUMS.REC.1400.082
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Hemmtian Khayat D, Nejat H, Samari A A, Ormaz E. Comparison of the effectiveness of dialectical behavior therapy and compassion therapy on anxiety, disturbance tolerance and emotional regulation in Covid-19 survivors. RJMS 2022; 29 (4) :160-168
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7526-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7526-fa.html
همتیان خیاط داوود، نجات حمید، ثمری علی اکبر، ارمز احسان. مقایسه اثربخشی درمانهای رفتار درمانی دیالکتیکی و شفقت درمانی بر اضطراب، تحمل آشفتگی و تنظیم هیجانی در بازماندگان بیماری کووید- 19. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (4) :160-168
گروه علوم تربیتی و مشاوره، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران ، hnejat54@yahoo.com
چکیده: (1553 مشاهده)
زمینه و هدف: با توجه به لزوم بهبود سلامت روان بازماندگان ویروس کرونا و عدم انجام مطالعات کافی در این حوزه، هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی درمانهای رفتار درمانی دیالکتیکی و شفقت درمانی بر تحمل آشفتگی، نگرانی و تنظیم هیجانی در بازماندگان بیماری کووید- 19 بود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمهتجربی حاضر که با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروههای کنترل و آزمون انجام شد از بین بازماندگان جانباختگان بیماری کرونا در شهر مشهد که در بهار و تابستان 1399 در شبکههای اجتماعی عضو بودند، 60 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. سپس پرسشنامههای اضطراب کرونا (علیپور و همکاران، 1399)، 3 تنظیم هیجانی (گراتز و رومر، 2004) و تحمل آشفتگی (سیمونز و گاهر، 2005) در پیش آزمون از طریق شبکههای اجتماعی (کانال تلگرام، واتساپ و اینستاگرام) در اختیار آزمودنیها قرار داده شد سپس گروههای مداخله 10 جلسه 90 دقیقهای به تفکیک با روشهای درمان دیالکتیکی و شفقت درمانی آموزش دیدند و مجددا پرسشنامهها را تکمیل کردند. نهایتا دادهها با روشهای تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد دو روش درمان دیالکتیکی و شفقت درمانی باعث کاهش معنادار اضطراب کرونا، افزایش تحمل آشفتگی و افزایش تنظیم هیجانی شدند. همچنین روش درمانی دیالکتیک از اثربخشی بیشتری برخوردار بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج استفاده از دو نوع روش و مخصوصا روش دیالکتیک جهت بهبود وضعیت روانشناختی بازماندگان بیماری کرونا توصیه میشود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمهتجربی حاضر که با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروههای کنترل و آزمون انجام شد از بین بازماندگان جانباختگان بیماری کرونا در شهر مشهد که در بهار و تابستان 1399 در شبکههای اجتماعی عضو بودند، 60 نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. سپس پرسشنامههای اضطراب کرونا (علیپور و همکاران، 1399)، 3 تنظیم هیجانی (گراتز و رومر، 2004) و تحمل آشفتگی (سیمونز و گاهر، 2005) در پیش آزمون از طریق شبکههای اجتماعی (کانال تلگرام، واتساپ و اینستاگرام) در اختیار آزمودنیها قرار داده شد سپس گروههای مداخله 10 جلسه 90 دقیقهای به تفکیک با روشهای درمان دیالکتیکی و شفقت درمانی آموزش دیدند و مجددا پرسشنامهها را تکمیل کردند. نهایتا دادهها با روشهای تحلیل کوواریانس چندمتغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد دو روش درمان دیالکتیکی و شفقت درمانی باعث کاهش معنادار اضطراب کرونا، افزایش تحمل آشفتگی و افزایش تنظیم هیجانی شدند. همچنین روش درمانی دیالکتیک از اثربخشی بیشتری برخوردار بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج استفاده از دو نوع روش و مخصوصا روش دیالکتیک جهت بهبود وضعیت روانشناختی بازماندگان بیماری کرونا توصیه میشود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
