جلد 30، شماره 4 - ( 4-1402 )
جلد 30 شماره 4 صفحات 73-62 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.SHK.REC.1400.010
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Izadi Firoozabadi N, Ghazanfari A, Mashhadizadeh S, Sharifi T. The Effectiveness of Mentalization-based Treatment and Mindfulness-Based Art Therapy on Components of Infertility Stigma. RJMS 2023; 30 (4) :62-73
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7484-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7484-fa.html
ایزدی فیروزآبادی ندا، غضنفری احمد، مشهدی زاده شهرام، شریفی طیبه. تاثیر درمان ذهنی سازی و هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مولفههای انگ ناباروری. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (4) :62-73
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران ، Aghazan5@yahoo.com
چکیده: (779 مشاهده)
زمینه و هدف: انگ ناباروری شامل بی ارزشی شخصی، کناره گیری اجتماعی، انگ عمومی، انگ خانوادگی بوده و فرد نابارور را از محیطش متمایز میکند. هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، بیان خلاقانه عواطف و احساسات است و سبب کاهش آشفتگیهای روانشناختی میگردد. درمان ذهنی سازی، توانایی فرد در تعبیر حالات ذهنی خود و دیگریست و در یک رابطه دلبستگی ایمن شکل میگیرد. هدف، مقایسه اثربخشی هنردرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی و درمان ذهنیسازی بر مولفههای انگ ناباروری زنان نابارور شهر اصفهان بود.
روش کار: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون،پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان با تشخیص ناباروری اولیه مراجعه کننده به پزشکی قانونی اصفهان در سال۱۴۰۰ بودند . با توجه به ملاکهای ورود و خروج، 45 نمونه هدفمند انتخاب و بطور تصادفی دردو گروه آزمایشی هنردرمانی مبتنی برذهن آگاهی و ذهنی سازی و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه انگ ناباروری بود. گروههای آزمایشی درمانها را طبق پروتکل هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان ذهنیسازی، طی دو و نیم ماه دریافت نمودند. گروه گواه بدون مداخله بود. برای تحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر با طرح آمیخته استفاده شد.
یافتهها: نمره بی ارزشی خود، کناره گیری اجتماعی، انگ عمومی و انگ خانوادگی در مرحله پس آزمون کاهش یافت و درمان ذهنی سازی اثربخشتر از هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مولفههای انگ ناباروری بود .
نتیجهگیری: هر دو درمان باعث کاهش انگ ناباروری شدند که سبب کاهش اضطراب و کناره گیری اجتماعی زنان نابارور میشود.
روش کار: پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون،پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری شامل زنان با تشخیص ناباروری اولیه مراجعه کننده به پزشکی قانونی اصفهان در سال۱۴۰۰ بودند . با توجه به ملاکهای ورود و خروج، 45 نمونه هدفمند انتخاب و بطور تصادفی دردو گروه آزمایشی هنردرمانی مبتنی برذهن آگاهی و ذهنی سازی و یک گروه گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسشنامه انگ ناباروری بود. گروههای آزمایشی درمانها را طبق پروتکل هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان ذهنیسازی، طی دو و نیم ماه دریافت نمودند. گروه گواه بدون مداخله بود. برای تحلیل دادهها از تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر با طرح آمیخته استفاده شد.
یافتهها: نمره بی ارزشی خود، کناره گیری اجتماعی، انگ عمومی و انگ خانوادگی در مرحله پس آزمون کاهش یافت و درمان ذهنی سازی اثربخشتر از هنر درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مولفههای انگ ناباروری بود .
نتیجهگیری: هر دو درمان باعث کاهش انگ ناباروری شدند که سبب کاهش اضطراب و کناره گیری اجتماعی زنان نابارور میشود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
