جلد 29، شماره 12 - ( 12-1401 )                   جلد 29 شماره 12 صفحات 239-222 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: I-801
Ethics code: 1
Clinical trials code: ندارد

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nikkar A, Fereidoni E, Karkhane A, Allahyari Fard N. Review of the Mechanism and Function of Glucagon-Like Peptide 1 (GLP-1) and GLP-1 Receptor Agonists in the Improvement of Type 2 Diabetes. RJMS 2023; 29 (12) :222-239
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7473-fa.html
نیک کار سیده آیدا، فریدونی عرفان، کارخانه علی اصغر، الهیاری فرد نجف. مروری بر مکانیسم و عملکرد پپتید شبه گلوکاگون-1 و آگونیست‌های گیرنده آن در بهبود دیابت نوع دو. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (12) :222-239

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7473-fa.html


استادیار، گروه زیست فناوری سامانه‌ای پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست‌فناوری، تهران، ایران ، allahyar@nigeb.ac.ir
چکیده:   (1397 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت نوع دو یک مشکل عمده بهداشت عمومی جهانی است که یک بار جهانی سنگین بر سلامت عمومی و هزینه­های اقتصادی قابل‌توجه بر جامعه تحمیل می‌کند. دیابت نوع دو شایع‌ترین نوع دیابت هست. GLP-1 یا پپتید شبه گلوکاگون-1 یکی از انواع اینکرتین­ها یا هورمون‌های گوارشی است که فعالیت آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو کاهش یافته است. تجویز GLP-1 به بیماران مبتلا به دیابت نوع دو منجر به طبیعی شدن شرایط هایپرگلیسمی می‌شود. بنابراین استراتژی‌های مبتنی بر افزایش GLP-1 و نیز استفاده از آگونیست­های گیرنده GLP-1 اهداف مناسبی برای درمان دیابت نوع دو به نظر می‌رسند. در این مقاله مروری بر ارتباط بین پپتید GLP-1 و دیابت نوع دو خواهیم داشت و هدف از این مطالعه مرور عملکرد، مکانیسم های مولکولی، توالی و ساختار، گیرنده و اگونیست های گیرنده این پپتید موثر بر دیابت نوع دو می باشد.
روش کار: در این مقاله با کلیدواژه­های دیابت نوع دو و GLP-1 یا پپتید شبه گلوکاگون-1، آخرین یافته­های علمی منتشرشده در پنج سال اخیر منتهی به سال ۲۰۲۱ در پایگاه­های داده PubMed, Web of Science, Scopus, ScienceDirect, Google Scholar  مورد بررسی قرار گرفت و نتایج بصورت مکانیسم عملکرد، چگونگی فعالیت، توالی، ساختار، اندام­های متاثر از GLP-1 و معرفی آگونیست­های گیرنده GLP-1  ارائه شده است.
یافته ­ها و نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد نقش GLP-1 در متابولیسم شامل ترشح انسولین، مهار گلوکاگون، حفظ سلول β، سرکوب تخلیه معده، بی‌اشتهایی، کاهش وزن بدن، تشکیل استخوان و محافظت از برخی اندام‌ها (مغز، قلب و کلیه) است. فعال‌سازی گیرنده GLP-1، منجر به تولید cAMP و فعال‌سازی وابسته به cAMP مسیرهای پیام‌رسان دوم، مانند مسیرهای پروتئین کیناز A (PKA) و Epac2 می‌شود. این مسیرها نیز در انواع رویدادهای درون سلولی، از جمله تغییر فعالیت کانال یونی، افزایش سطح کلسیم سیستولیک و افزایش اگزوسیتوز گرانول‌های حاوی انسولین که همگی در تحریک ترشح انسولین به روش وابسته به گلوکز شرکت می کنند، درگیر هستند. آگونیست­های گیرنده پپتید شبه گلوکاگون-1 به‌عنوان مقلدهای اینکرتین نیز شناخته می‌شوند. با توجه به عدم کفایت روش‌های درمانی موجود جهت کنترل افزایش روزافزون بیماری دیابت نوع دو در سراسر جهان، آگونیست­های گیرنده GLP-1 به عنوان رویکرد درمانی جدیدی جهت بهبود بیماران مبتلا به دیابت نوع دو توسعه یافته اند. آگونیست­های گیرنده GLP-1 تأیید شده عبارت‌اند از: Exenatide ، Liraglutide ، Lixisenatide ، Albiglutide ، Dulaglutide، Semaglutide.

 
متن کامل [PDF 1381 kb]   (250 دریافت)    
نوع مطالعه: مروري | موضوع مقاله: غدد داخلی و متابولیسم

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb