جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 15-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: IR.IAU.TON.REC.1399.047
Ethics code: IR.IAU.TON.REC.1399.047
Clinical trials code: IR.IAU.TON.REC.1399.047
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nezami A, Vatankhah H R, Zarbakhsh M R, GhorbanShiroodi S. Comparison of the Effectiveness of Schema Therapy and Imago Therapy Training on Cognitive Fusion in Emotional Divorce. RJMS 2023; 30 (7) :1-15
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7374-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7374-fa.html
نظامی آرزو، وطن خواه حمیدرضا، زربخش محمد رضا، قربان شیرودی شهره. مقایسه اثر بخشی آموزش اسکما تراپی و ایماگو درمانی بر همجوشی شناختی در طلاق عاطفی. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-15
استادیار، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، hamid_vatankha1@yahoo.com
چکیده: (972 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه طلاق یک مشکل فردی نیست. بلکه یک فرایند چند مرحله‌ای است که نه تنها از منظر تأثیرات آن بر همسر و فرزندان آن‌ها بلکه به دلیل تأثیرات منفی آن بر جامعه و اقتصاد به طور کلی قابل توجه است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش اسکما تراپی و ایماگو درمانی بر همجوشی شناختی در طلاق عاطفی پرداخته شده است.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری افراد درگیر طلاق عاطفی مراجعه کننده به مجتمع قضایی شهید مفتح در غرب تهران در سال 1398 به تعداد 87 نفر بودند. 45 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری تقسیم شدند. هر درمان به مدت 12 جلسه 90 دقیقه‌ای به طور هفتگی ارائه شد. گروههای آزمایش اسکما تراپی و ایماگو درمانی را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات برگه اطلاعات جمعیت شناسی، مقیاس طلاق عاطفی گاتمن (1997) و مقیاس همجوشی شناختی (Cognitive Fusion Scale -CFQ) بود. به منظور تحلیل فرضیهها از روش تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی با اندازهگیری مکرر استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که در پیش آزمون تفاوت معنیداری بین گروه ها مشاهده نشد. اما در پس آزمون و پیگیری بین میانگین همجوشی شناختی در گروه اسکما تراپی و ایماگو درمانی با میانگین گروه کنترل در سطح 01/0 p<تفاوت معنادار وجود داشت. بین دو رویکرد ایماگو درمانی و اسکما تراپی تفاوت معناداری وجود نداشت. نتایج در مرحله پیگیری پایدار بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج میتوان از دو رویکرد اسکما تراپی و ایماگو درمانی بر همجوشی شناختی در افراد درگیر طلاق عاطفی استفاده نمود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری افراد درگیر طلاق عاطفی مراجعه کننده به مجتمع قضایی شهید مفتح در غرب تهران در سال 1398 به تعداد 87 نفر بودند. 45 نفر به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی به سه گروه 15 نفری تقسیم شدند. هر درمان به مدت 12 جلسه 90 دقیقه‌ای به طور هفتگی ارائه شد. گروههای آزمایش اسکما تراپی و ایماگو درمانی را دریافت کردند در حالی که گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات برگه اطلاعات جمعیت شناسی، مقیاس طلاق عاطفی گاتمن (1997) و مقیاس همجوشی شناختی (Cognitive Fusion Scale -CFQ) بود. به منظور تحلیل فرضیهها از روش تحلیل واریانس چند متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی با اندازهگیری مکرر استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که در پیش آزمون تفاوت معنیداری بین گروه ها مشاهده نشد. اما در پس آزمون و پیگیری بین میانگین همجوشی شناختی در گروه اسکما تراپی و ایماگو درمانی با میانگین گروه کنترل در سطح 01/0 p<تفاوت معنادار وجود داشت. بین دو رویکرد ایماگو درمانی و اسکما تراپی تفاوت معناداری وجود نداشت. نتایج در مرحله پیگیری پایدار بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج میتوان از دو رویکرد اسکما تراپی و ایماگو درمانی بر همجوشی شناختی در افراد درگیر طلاق عاطفی استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
