جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 0
Ethics code: (IR.ARUMS.REC.1398.408)
Clinical trials code: (IR.ARUMS.REC.1398.408)
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafarnezhadgero A, Salehi M, Alizade R, Fakhri Mirzanag E. Comparison of Frequency of Muscular Activity during Walking in Overweight People with Pronated Foot with Healthy Ones. RJMS 2023; 30 (7) :1-9
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7359-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7359-fa.html
جعفرنژادگرو امیرعلی، صالحی مهر انگیز، علیزاده راضیه، فخری میرزانق احسان. مقایسه فرکانس فعالیت عضلات طی راه رفتن در افراد دارای اضافه وزن با پای پرونیت با افراد سالم. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-9
استادیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران ، amiralijafarnezhad@gmail.com
چکیده: (732 مشاهده)
زمینه و هدف: اضافه وزن و چاقی از مهم ترین نگرانیها و تهدیدهای سلامت عمومی و به عنوان یک بیماری مزمن در جهان به صورت چشمگیری روندی افزایشی دارد. لذا، هدف این پـژوهش مقایسـه فرکانس عضلات اندام تحتانی طـی راه رفتن در افراد دارای اضافه وزن با پای پرونیت با افراد داری پای پرونیت بدون اضافه وزن و افراد نرمال بود.
روش کار: جامعه آماری پژوهش حاضر زنان اضافه وزن با و بدون پای پرونیت شهر اردبیل بود. نمونه آماری پژوهش حاضر به صورت دردسترس شامل 15 زن سالم در گروه سالم (شاخص توده بدنی: 6/1±2/20)، 15 نفر زن دارای پای پرونیت در گروه پای پرونیت (شاخص توده بدنی: 6/1±1/20) و 15 زن دارای اضافه وزن با پای پرونیت (شاخص توده بدنی: 1/1±2/28) در گروه اضافه وزن همراه با پرونیت انتخاب شدند. تحلیل دادهها توسط آزمون آنالیز واریانس یک سویه با سطح معناداری برابر 05/0 انجام شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد فرکانس فعالیت عضله پهن خارجی طی فاز پاسخ بارگیری در گروه با پای پرونیت نسبت به گروه سالم بزرگ تر بود (02/0=p). همچنین میانه فرکانس فعالیت عضله پهن خارجی طی فاز پاسخ بارگیری در گروه اضافه وزن با پای پرونیت نسبت به گروه پرونیت کمتر بود (01/0>p). میانه فرکانس فعالیت عضله راست رانی طی فاز پاسخ بارگیری در گروه پای پرونیت نسبت به گروه سالم بزرگ تر بود (04/0=p).
نتیجه گیری: فرکانس عضلات چهارسررای طی فاز پاسخ بارگذاری در افراد دارای اضافه وزن با پای پرونیت مشابه افراد سالم بود. بنابراین، می توان بیان نمود که مکانیزم جبرانی در فرکانس عضلات چهارسررانی در افراد دارای اضافه وزن با پای پرونیت جهت کاهش نیروی تماسی رخ نمیدهد.
روش کار: جامعه آماری پژوهش حاضر زنان اضافه وزن با و بدون پای پرونیت شهر اردبیل بود. نمونه آماری پژوهش حاضر به صورت دردسترس شامل 15 زن سالم در گروه سالم (شاخص توده بدنی: 6/1±2/20)، 15 نفر زن دارای پای پرونیت در گروه پای پرونیت (شاخص توده بدنی: 6/1±1/20) و 15 زن دارای اضافه وزن با پای پرونیت (شاخص توده بدنی: 1/1±2/28) در گروه اضافه وزن همراه با پرونیت انتخاب شدند. تحلیل دادهها توسط آزمون آنالیز واریانس یک سویه با سطح معناداری برابر 05/0 انجام شد.
یافته ها: یافتهها نشان داد فرکانس فعالیت عضله پهن خارجی طی فاز پاسخ بارگیری در گروه با پای پرونیت نسبت به گروه سالم بزرگ تر بود (02/0=p). همچنین میانه فرکانس فعالیت عضله پهن خارجی طی فاز پاسخ بارگیری در گروه اضافه وزن با پای پرونیت نسبت به گروه پرونیت کمتر بود (01/0>p). میانه فرکانس فعالیت عضله راست رانی طی فاز پاسخ بارگیری در گروه پای پرونیت نسبت به گروه سالم بزرگ تر بود (04/0=p).
نتیجه گیری: فرکانس عضلات چهارسررای طی فاز پاسخ بارگذاری در افراد دارای اضافه وزن با پای پرونیت مشابه افراد سالم بود. بنابراین، می توان بیان نمود که مکانیزم جبرانی در فرکانس عضلات چهارسررانی در افراد دارای اضافه وزن با پای پرونیت جهت کاهش نیروی تماسی رخ نمیدهد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
