جلد 30، شماره 1 - ( 1-1402 )
جلد 30 شماره 1 صفحات 125-114 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 162269806
Ethics code: IR.IAU.TON.REC.1399.047
Clinical trials code: IR.IAU.TON.REC.1399.047
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nezami A, Vatankhah H R, Zarbakhsh M R, Ghorban Shiroodi S. Comparison of the Effectiveness of Schema Therapy and Imago Therapy Approaches on Sensitivity to Rejection and Love Addiction in Emotional Divorce. RJMS 2023; 30 (1) :114-125
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7273-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7273-fa.html
نظامی آرزو، وطن خواه حمیدرضا، زربخش محمد رضا، قربان شیرودی شهره. مقایسه اثربخشی آموزش اسکما تراپی و ایماگو درمانی بر حساسیت به طرد و اعتیاد به عشق در طلاق عاطفی. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (1) :114-125
استادیار، گروه روانشناسی و مشاوره، واحد تنکابن، دانشگاه آزاد اسلامی، تنکابن، ایران ، hamid-vatankhah1@yahoo.com
چکیده: (1222 مشاهده)
زمینه و هدف: طلاق عاطفی به معنای جدایی عاطفی و علاقه میان زوج است. هدف بررسی حاضر مقایسه اثر بخشی آموزش اسکما تراپی و ایماگو درمانی بر حساسیت به طرد و اعتیاد به عشق بر افراد درگیر طلاق عاطفی بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی انجام شد. جامعه آماری افراد درگیر طلاق عاطفی مراجعه کننده به مجتمع قضایی شهید مفتح در غرب تهران در سال 1398 بودند. 45 نفر نمونه با توجه به نتیجه پرسشنامه طلاق عاطفی انتخاب، و به سه گروه 15 نفری، کاملا تصادفی تقسیم شدند. گروههای آزمایش درمان اسکما تراپی و ایماگو درمانی را به موازات هم در طی 12 جلسه 90 دقیقه ای و به شکل گروهی و هفتگی دریافت کردند. در حالیکه گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات برگه اطلاعات جمعیت شناسی، مقیاس طلاق عاطفی گاتمن (1997)، پرسشنامه حساسیت به طرد و غفلت عاطفی (1390) و مقیاس عشق پرشور هاتفیلد و اسپریچر (1986) و پرسشنامه رضایت مراجع (CSQ) بود.
یافته ها: نتایج نشان داد که در پیش آزمون تفاوت معنیداری بین گروهها مشاهده نشد. اما در پس آزمون و پیگیری بین میانگین اعتیاد به عشق و حساسیت به طرد در اسکما تراپی و ایماگو درمانی با میانگین گروه کنترل در سطح 01/0 p< تفاوت معنادار وجود داشت. رویکرد ایماگو درمانی در متغییر اعتیاد به عشق اثربخشی بیشتری در مقایسه با متغییر حساسیت به طرد در رویکرد اسکما تراپی داشت.
نتیجه‌گیری: میتوان از دو رویکرد اسکما تراپی و ایماگو درمانی بر کاهش اثر حساسیت به طرد و از رویکرد ایماگو درمانی در کاهش متغییر اعتیاد به عشق در افراد درگیر طلاق عاطفی استفاده نمود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی انجام شد. جامعه آماری افراد درگیر طلاق عاطفی مراجعه کننده به مجتمع قضایی شهید مفتح در غرب تهران در سال 1398 بودند. 45 نفر نمونه با توجه به نتیجه پرسشنامه طلاق عاطفی انتخاب، و به سه گروه 15 نفری، کاملا تصادفی تقسیم شدند. گروههای آزمایش درمان اسکما تراپی و ایماگو درمانی را به موازات هم در طی 12 جلسه 90 دقیقه ای و به شکل گروهی و هفتگی دریافت کردند. در حالیکه گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات برگه اطلاعات جمعیت شناسی، مقیاس طلاق عاطفی گاتمن (1997)، پرسشنامه حساسیت به طرد و غفلت عاطفی (1390) و مقیاس عشق پرشور هاتفیلد و اسپریچر (1986) و پرسشنامه رضایت مراجع (CSQ) بود.
یافته ها: نتایج نشان داد که در پیش آزمون تفاوت معنیداری بین گروهها مشاهده نشد. اما در پس آزمون و پیگیری بین میانگین اعتیاد به عشق و حساسیت به طرد در اسکما تراپی و ایماگو درمانی با میانگین گروه کنترل در سطح 01/0 p< تفاوت معنادار وجود داشت. رویکرد ایماگو درمانی در متغییر اعتیاد به عشق اثربخشی بیشتری در مقایسه با متغییر حساسیت به طرد در رویکرد اسکما تراپی داشت.
نتیجه‌گیری: میتوان از دو رویکرد اسکما تراپی و ایماگو درمانی بر کاهش اثر حساسیت به طرد و از رویکرد ایماگو درمانی در کاهش متغییر اعتیاد به عشق در افراد درگیر طلاق عاطفی استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
