جلد 28، شماره 12 - ( 12-1400 )
جلد 28 شماره 12 صفحات 42-28 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Ethics code: IR.SSRC.REC.1400.037
Clinical trials code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jahantash M, Abed Natanzi H, Gholami M, Ghazalian F. Changes in Hepatocyte p53 Gene Expression and Insulin Resistance Index in Obese Diabetic Rats after Interval Training and N-Chromosomal Royal Jelly. RJMS 2022; 28 (12) :28-42
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7168-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7168-fa.html
جهان تاش مسعود، عابد نطنزی 2. حسین، غلامی 3. ماندانا، غزالیان 4. فرشاد. تغییرات بیان ژن P53 بافت کبد و شاخص مقاومت به انسولین در رتهای چاق دیابتی پس از تمرین تناوبی و ژل رویال n کروموزومی. مجله علوم پزشکی رازی. 1400; 28 (12) :28-42
استادیار، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، abednazari@gmail.com
چکیده: (1963 مشاهده)
زمینه و هدف: دیابت نوع دو شایعترین بیماری درونریز است که بهدلیل عدم تحمل گلوکز دراثر برهمخوردن تعادل بین ذخایر و تقاضای انسولین رخ میدهد. برای درمان هایپرگلیسمی و عوارض ثانویه آن در بیماران دیابتی علی رغم تحقیقات گسترده علل این اختلال متابولیک هنوز در سطح مولکولی به خوبی شناخته نشده است. همانطور که p53 یک ژن مهار کننده تومور است که بیشتر با سرطان در ارتباط است، با این حال، آخرین پژوهش‌ها نقش حیاتی p53 را در توسعه دیابت نشان میدهد که چگونه سیگنالینگ p53 می‌تواند به‌عنوان یک هدف درمانی بالقوه جدید برای دیابت و اختلالات متابولیکی مرتبط با آن عمل کند. هدف پژوهش حاضر مطالعه تغییرات بیان ژن P53 بافت کبد و شاخص مقاومت بهانسولین پس از انجام تمرین تناوبی و ژل رویال در رتهای چاق دیابتی نوع دو بود.
روش کار: نمونه آماری پژوهش حاضر 36 سر موشهای صحرایی نر چاق با میانگین وزن 409 گرم بودند. پس از20 هفته تغذیه با رژیم پرچرب با تزریق درون صفاقی 25 میلی‌گرم STZ به ازای کیلوگرم وزن موش‌ها دیابتی شدند. موش‌هایی که گلوکز ناشتای آن‌ها بین150 تا400 میلی‌گرم در دسی‌لیتر بود دیابتی نوع دوم در نظر گرفته شد. موشهای دیابتی در 4 گروه کنترل (6 سر)، تمرین تناوبی (8 سر)، ژل رویال (7 سر)، تمرین تناوبی شدید ژل رویال (8 سر) گروه‌بندی و پروتکل تمرینی و گاواژ ژل رویال روی آن‌ها اجرا شد. هشت هفته تمرین تناوبی شدید، پنج جلسه در هفته با تناوب شدید 2 دقیقه‌ای80 تا 90 درصد VO2max و تناوب استراحت یک دقیقه‌ای با 50 تا 56 درصد VO2max اجرا شد. ژل رویال بصورت گاواژ به میزان 100 میلی‌گرم برکیلوگرم 5 روز در هفته داده شد.
یافته‌ها: تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و دوعاملی و آزمون تعقیبی نشان داد در مقایسه با گروه کنترل، تمرین تناوبی شدید به کاهش معنیدار گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین منجر شد و تمرین تناوبی به کاهش بیان ژن P53 در سلول‌های کبدی در مقایسه با گروه کنترل منجر شد (001/0 P=).
نتیجه گیری: تمرین تناوبی و مصرف ژل رویال نیز به کاهش غیر معنی دار بیان ژن P53 در سلول‌های کبدی در مقایسه با گروه کنترل منجر شد. نتایج ضریب همبستگی نیز بین تغییرات شاخص مقاومت به انسولین و بیان ژن P53 در گروه‌های تجربی معنیدار نبود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیوتراپی ورزشی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
