مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: آرتریت سپتیک یک فرآیند التهابی و چرکی در مفاصل می‌باشد و هدف از این مطالعه، ارزیابی نمای بالینی، تعیین پاتوژن‌های مسؤول، درمان و نتیجه، در بیماران پذیرفته شده مبتلا به آرتریت عفونی در بیمارستان‌های آموزشی(فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص) تهران) در طی سالهای 82-1377 می‌باشد. روش بررسی: این مطالعه با روش متکی بر داده‌های موجود بر روی تمامی بیماران مبتلا به آرتریت سپتیک در طی 5 سال(82-1377) در بیمارستان فیروزگر و حضرت رسول اکرم(ص)(100 مورد) انجام شد. اطلاعات توسط نرم‌افزا spss (version 11.5) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در این مطالعه 48% بیماران، زن و 52%، مرد بودند. سن متوسط بیماران، 6/48 سال بوده است. 67% بیماران، درگیری تک مفصلی داشته‌اند و شایع‌ترین مفصل مبتلا نیز زانو بوده است(57%). شایع‌ترین عامل مستعد کننده، بیماری آرتریت روماتویید بود. CRP(C-Reactive protein) در تمامی بیماران مثبت بوده است. کشت مایع سینوویال در 45% افراد، مثبت بوده است(استافیلوکوک طلایی به عنوان شایع‌ترین میکروب)؛ میکروارگانیسم‌های دیگر شامل باسیل‌های گرم منفی، کاندیدا، مایکوباکتریوم توبرکولوزیس، سالمونلا و بروسلا بود. یافته‌های رادیوگرافی مثبت در 20% بیماران گزارش شد. آنتی‌بیوتیک تجربی در 68% بیماران تجویز گردید(اساساً پنی‌سیلین‌های وسیع‌الطیف ضد پنی‌سیلیناز و سفالوسپورین‌های نسل سوم). زمان متوسط بستری در بیمارستان، 15 روز بوده است. نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر، اهمیت تعیین نوع میکروارگانیسم‌های مسؤول آرتریت سپتیک را نشان می‌دهد. مدیریت صحیح این بیماری برای تمامی پزشکانی که در بخش‌های اورژانس فعالیت دارند، الزامی است.