جلد 29، شماره 10 - ( 10-1401 )                   جلد 29 شماره 10 صفحات 149-140 | برگشت به فهرست نسخه ها

Research code: منتج از پایان نامه
Ethics code: IR.UI.REC.1398.052
Clinical trials code: irct20210126050145N1

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Tavakoli M, Marandi M, Kargarfard M, Pakrad B, Dehghan A. The Effect of 8 Weeks Repeated Sprint Training on Buffering System and the Results of Three Different Types of Recovery. RJMS 2022; 29 (10) :140-149
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7041-fa.html
توکلی مهتاب، مرندی محمد، کارگرفرد مهدی، پاکراد بهزاد، دهقان آرش. تاثیر 8 هفته تمرین سرعتی تکراری بر سیستم بافری و نتایج ناشی از سه مدل ریکاوری مختلف. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (10) :140-149

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7041-fa.html


استاد، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران ، s.m.marandi@spr.ui.ac.ir
چکیده:   (839 مشاهده)
زمینه و هدف: امروزه تمرینات استقامتی شدید تکراری بخش جدایی ناپذیری از تمرینات آماده سازی اکثر رشته­های ورزشی تیمی و انفرادی را تشکیل می­دهد که اگر با ریکاوری مناسب حین یا پس از فعالیت­های بدنی همراه نباشد، سازگاری­های لازم را ایجاد نکرده و ممکن است به اجرای ورزشکار تحت شرایط مسابقه یا تمرین آسیب بزند. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر 8 هفته تمرین استقامتی بر ظرفیت تامپونی و نتایج ناشی از سه نوع ریکاوری فعال، غیرفعال و حرکات کششی در دانشجویان دختر غیرفعال دانشگاه فرهنگیان همدان بود.
روش کار: تعداد 30 نفر از دانشجویان (سن  33/0±49/22 سال، وزن 31/7±33/68 کیلوگرم، قد 32/8±76/176 سانتیمتر و شاخص توده بدن 12/23 کیلوگرم بر متر مربع) سه نوع ریکاوری فعال، غیر فعال و حرکات کششی (هر گروه10  نفر) را در فاصله های استراحت 5 دقیقه ای بین پروتکل ورزشی آزمون استقامتی شدید تکراری انجام دادند. قبل و بعد از انجام پروتکل نمونه خونی شریانی گرفته شد. سپس آزمودنی ها در 8 هفته تمرین هوازی (سه جلسه در هفته، 65 درصد حداکثر ضربان قلب- هر هفته)، شرکت کردند. در انتهای 8 هفته، مطابق با ابتدای طرح، دوباره در آزمون استقامتی شدید تکراری شرکت نمودند و نمونه‌گیری‌ها قبل و بعد از آزمون مجددا اندازه گیری شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد در مرحله پیش آزمون تفاوت معناداری بین سه نوع ریکاوری برای متغیرهای پژوهش وجود ندارد (05/0<P). در  مقایسه با پیش آزمون اسیدیته خون، بیکربنات و فشار دی اکسیدکربن پس آزمون با ریکاوری فعال بعد از تمرینات استقامتی تفاوت معناداری را نشان داد (05/0>P). در مورد اثر تمرین هوازی برای سه نوع ریکاوری بر فشار دی اکسید کربن و اضافه قلیا و بافرهای بازی تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0<P).
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان می­دهد که تمرینات استقامتی اثر بیشتری را برروی متغیرهای ظرفیت تامپونی بوسیله ریکاوری فعال القا می‌کند.
متن کامل [PDF 814 kb]   (166 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیولوژی ورزش

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb