جلد 29، شماره 10 - ( 10-1401 )
جلد 29 شماره 10 صفحات 139-126 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 162402012
Ethics code: IR.IAU.CTB.REC.1401.019
Clinical trials code: 123659
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghkhani M R, Sadeghi H, Matinhomaee H. The Effect of Eight Weeks of Combined Training (Plyometric and Resistance) on Selected Biomechanical Variables (Flexibility, Balance, Power And Speed) of Ectomorphic and Mesomorphic Athletics Boys. RJMS 2022; 29 (10) :126-139
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7033-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-7033-fa.html
صادقخانی محمدرضا، صادقی حیدر، متین همایی حسن. تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی (انعطافپذیری، تعادل، توان و سرعت) پسران دو و میدانی کار اکتومورف و مزومورف. مجله علوم پزشکی رازی. 1401; 29 (10) :126-139
استاد بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، ebideldar81@gmail.com
چکیده: (1178 مشاهده)
زمینه و هدف: رشته ورزشی دو ومیدانی از جمله رشته‌های ورزشی پایه و پر مدال در مسابقات جهانی و المپیک می‌باشد و لازمه موفقیت در آن بهبود عملکرد ورزشکاران در سنین پایه می‌باشد و شناخت بهترین راهبردهای بهبود عملکرد و ارتقاء سطح آمادگی و چگونگی تأثیر انواع تمرینات بر این ویژگـی‌ها در جهت ارائه برنامه‌های تمرینی مناسب از اهمیت و کاربرد خاصی برای مربیان و ورزشکاران برخوردار است. لذا هدف از پژوهش حاضر تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی (انعطافپذیری، تعادل، توان و سرعت) پسران دوومیدانی کار اکتومورف و مزومورف بود.
روش کار: روش پژوهش حاضر نیمهتجربی بوده و با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش را نوجوانان ورزشکار 12 تا 17 ساله تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از نوجوانان اکتومورف در دو گروه کنترل و آزمایش(با میانگین سنی 37/1 ± 83/15 و شاخص توده بدنی 20/1 ± 14/20) و 30 نوجوانان مزومورف در دو گروه کنترل و آزمایش(با میانگین سنی89/0 ± 20/16 و شاخص توده بدنی 30/2 ±49/21) بودند که در تمرینات نوجوانان دو و میدانی حضور داشتند. در این مطالعه برنامه تمرینی شامل ۸ هفته تمرین ترکیبی برای هر یک از گروههای تجربی بود که تمرینات ترکیبی را به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. برای بررسی توان از آزمون سارجنت، برای بررسی سرعت از آزمون دوی سرعت 30 متر، برای بررسی تعادل پویا از آزمون تعادل تست ستاره (SEBT)، برای ارزیابی انعطافپذیری از آزمون تخته انعطافپذیری استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها در کنار آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار و ...) از آزمون آنالیز کوواریانس در نرمافزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هشت هفته تمرین ترکیبی (پلایومتریک و مقاومتی) بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی (انعطافپذیری، تعادل، توان و سرعت) پسران دوومیدانی کار اکتومورف و مزومورف اثر معنی‌داری دارد. همچنین این تمرینات بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی پسران دوومیدانی کار اکتومورف اثر بیشتری نسبت به ورزشکاران مزومورف ایجاد می‌کند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش می‌تواند مورد توجه و استفاده مربیان در توسعه آمادگی ورزشکاران دوومیدانی و همچنین استعداد یابی ورزشی در رشته دو و میدانی قرار گیرد.
روش کار: روش پژوهش حاضر نیمهتجربی بوده و با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش را نوجوانان ورزشکار 12 تا 17 ساله تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 30 نفر از نوجوانان اکتومورف در دو گروه کنترل و آزمایش(با میانگین سنی 37/1 ± 83/15 و شاخص توده بدنی 20/1 ± 14/20) و 30 نوجوانان مزومورف در دو گروه کنترل و آزمایش(با میانگین سنی89/0 ± 20/16 و شاخص توده بدنی 30/2 ±49/21) بودند که در تمرینات نوجوانان دو و میدانی حضور داشتند. در این مطالعه برنامه تمرینی شامل ۸ هفته تمرین ترکیبی برای هر یک از گروههای تجربی بود که تمرینات ترکیبی را به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. برای بررسی توان از آزمون سارجنت، برای بررسی سرعت از آزمون دوی سرعت 30 متر، برای بررسی تعادل پویا از آزمون تعادل تست ستاره (SEBT)، برای ارزیابی انعطافپذیری از آزمون تخته انعطافپذیری استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها در کنار آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار و ...) از آزمون آنالیز کوواریانس در نرمافزار SPSS نسخه 24 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هشت هفته تمرین ترکیبی (پلایومتریک و مقاومتی) بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی (انعطافپذیری، تعادل، توان و سرعت) پسران دوومیدانی کار اکتومورف و مزومورف اثر معنی‌داری دارد. همچنین این تمرینات بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی پسران دوومیدانی کار اکتومورف اثر بیشتری نسبت به ورزشکاران مزومورف ایجاد می‌کند.
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش می‌تواند مورد توجه و استفاده مربیان در توسعه آمادگی ورزشکاران دوومیدانی و همچنین استعداد یابی ورزشی در رشته دو و میدانی قرار گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
