Research code: 137
Ethics code: IR.SBU.REC.1398.012
Clinical trials code: 67
Fayyaz E, Mazaheri Tehrani M A, Panaghi L, Bagherian F. The Lived experience of primary caregivers of childhood cancer in the end of life: A qualitative study. RJMS 2021; 27 (11) :1-14
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6631-fa.html
فیاض الهام، مظاهری تهرانی محمدعلی، پناغی لیلی، باقریان فاطمه. تجربیات زیسته مراقبین سرطان کودکی در فاز انتهایی زندگی: یک مطالعه کیفی. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (11) :1-14
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6631-fa.html
دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران ، M-mazaheri@sbu.ac.ir
چکیده: (1892 مشاهده)
زمینه و هدف: مراقبت از کودکان مبتلا به سرطان، مسیری دشوار و منحصر بفرد است که مراقب را در معرض طیفی از تجارب مختلف قرار میدهد. هدف پژوهش حاضر واکاوی پدیدارشناسانه تجربیات زیسته مراقبین کودکان مبتلا به سرطان در مرحله یا فاز وخامت بود.
روش کار: این مطالعه به روش کیفی و با استفاده از سنت پدیدارشناسی توصیفی انجامگردید. از میان تمام مراقبین اصلی کودکان و نوجوانانی که پیش از 18 سالگی تجربهی تشخیص شایعترین سرطانهای کودکی را داشتهاند و طبق نظر پزشکان معالج در فاز وخیم یا بعبارتی فاز انتهایی زندگی بیماری قرار داشتند با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند و مبتنی بر اصل اشباع هشت نفر برای مشارکت در فرایند پژوهش انتخاب و موردِ مصاحبه قرارگرفتند. همه مصاحبهها ضبط و سپس خطبهخط دستنویسشد و در نهایت با استفاده از روشِ کلایزی (1987) تحلیل گردید.
یافته ها: هشت مصاحبه نیمهساختاریافته انجام شد و تحلیلِ دادههایِ حاصل از مصاحبه منجر به شناسایی و طبقهبندیِ 11 زیر مضمون و دو مضمون اصلی (در محاصرهی ناخوشایندیهاُ در مواجهه با رخدادهایی ویژه) در زمینهی تجارب زیسته مراقبین کودکان مبتلا به سرطان در فاز وخامت شد.
نتیجه گیری: مراقبین در حوزهی سرطان کودکیِ پیشرفته با تجربه های دشوار هیجانی و موقعیتهایی منحصربفرد روبرو هستند که میتواند بر سلامت جسم و روان مراقب و روند مراقبت در پایان زندگی بیمار اثرات منفی قابل توجهی بگذارد. شناخت تجربهی زیستهی این گروه مهم از مراقبین به تیمهای تخصصی درمان سرطان کمک خواهدکرد تا آگاهی مکفی جهت راهنمایی و پشتیبانی مراقبین داشته باشند و بطور مشارکتکنندهای برای شفافسازی نیازهای بیماران و ارائه خدمات با کیفیت بالاتر مراقبین را همراهی کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی