Research code: مقاله حاصل ازپایان نامه است
Ethics code: IR.Arakmu.1397.75
Clinical trials code: این مطالعه کارآزمایی بالینی نمی باشد
Nomoradi H, Mohajerani H R. Evaluation of the relative frequency of alleles associated with drug addiction and violent behavior in dopamine neurotransmission genes among addicts with a history of violent crime. RJMS 2021; 28 (7) :75-82
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6525-fa.html
نومرادی حمیدرضا، مهاجرانی حمیدرضا. بررسی فراوانی نسبی آلل های مرتبط با اعتیاد به موادمخدر ورفتارخشونت آمیز درژن های مربوط به پیام رسانی عصبی دوپامین، دربین معتادان دارای سابقه ارتکاب جرایم خشونت بار. مجله علوم پزشکی رازی. 1400; 28 (7) :75-82
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6525-fa.html
دانشگاه آزاداسلامی واحد اراک، اراک ایران ، hr-mohajerani@iau-arak.ac.ir
چکیده: (2105 مشاهده)
مقدمه: جرم شناسی بالینی به بسترها و عوامل ارتکاب جرم توجه دارد و در مورد کسی که مرتکب جرم شده است به علت یابی می پردازد.
بعضی ازمتخصصان روانپزشکی قانونی معتقدندکه سیستم های عصبی برخی ازافراد، به علت واکنش پذیری حساسیت و تحریک پذیری با احتمال بیشتری زمینه ارتکاب فعالیت های مجرمانه فراهم میکنند هدف مطالعه حاضر، تعیین فراوانی نسبی آلل های مرتبط با اعتیاد به موادمخدرونیزرفتارخشونت آمیز درژن های مربوط به پیام رسانی دوپامین دربین معتادان دارای سابقه ارتکاب جرایم خشونت باراست.
مواد وروش ها:افرادمعتاد مرتکب جرم های خشونت باردراین تحقیق، به روش نمونه گیری دردسترس به تعداد 50 نفر، ازبین معتادان به مواد مخدرتحت درمان با متادون دارای سابقه سرقت همراه بارفتارهای خشونت آمیزازجمله کیف وموبایل قاپ هاونیز شرکت کنندگان درنزاع های خیابانی که حداقل یک بار اینگونه جرم هارامرتکب شده بودند، انتخاب شدند.پس ازخونگیری ازخون وریدی، DNA از خون وریدی استخراج شد. با استفاده از پرایمرهای مناسب ، پلی مورفیسم VNTR در DAT-1(SLC6A3) و Taq1 درژن DRD2 از طریق تجزیه و تحلیل RFLP مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج:
نتایج پلی مورفیسم ژنDAT-1 40 bp VNTR نشان دهنده بیشترین فراوانی برای آلل 10R(72%)بودند.دررده بعد9R (30%)قرارداشت و کمترین فراوانی نسبی بااختلاف فاحشی متعلق به R1010R/(4%)بود.برای ژن (16.25DRD2 TaqI A (SNP بیشترین فراوانی متعلق به آلل A2 بود(66%).درمقام بعدی، A2/A2 و درآخر A1/A1 باکمترین فراوانی نسبی قرارداشت(6%).
نتیجه گیری کلی:
الگوی فراوانی نسبی آلل های ژن های مسئول ایجادترانسپورتروگیرنده دوپامین درمطالعه حاضر، نشانگر غالبیت آلل های R10 و A2درافراددچار اختلالات روانی منجربه اعتیادونیز ارتکاب رفتارهای مجرمانه همراه باخشونت است، این یافته باویژگی های نژادی، جغرافیایی همخوانی دارد.اما نمی توان رابطه علی بین فراوانی آلل خاصی ازاین ژن وبروزاینگونه رفتارهارانتیجه گرفت.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی