جلد 30، شماره 7 - ( 7-1402 )
جلد 30 شماره 7 صفحات 8-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: خیر
Ethics code: IR.IUMS.FMD.REC.1399.111
Clinical trials code: خیر
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahimi darabad P, Haghighi A, Rahimi B, Kamali M, Shirani F. Capillaroscopy Findings in Patients and Non-Patients with Raynaud's Syndrome in Connective Tissue Patients Referred to Hazrat Rasoul Akram Hospital in Tehran. RJMS 2023; 30 (7) :1-8
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6484-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6484-fa.html
رحیمی دارآباد پروانه، حقیقی انوشه، رحیمی بهزاد، کمالی منیره، شیرانی فاطمه. یافته‌های کاپیلاروسکوپی در مبتلایان و غیر مبتلایان به سندرم رینود در بیماران بافت همبند مراجعه کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران. مجله علوم پزشکی رازی. 1402; 30 (7) :1-8
استادیار، گروه روماتولوژی، بیمارستان حضرت رسول اکرم، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، shiranifa@gmail.com
چکیده: (581 مشاهده)
زمینه و هدف: رینود پدیده شایعی است که در بیماریهای بافت همبند مانند پلی میوزیت، لوپوس و بیماریهای مختلط بافت همبند نیز دیده می شود. لیکن بروز آن در بیماری اسکلروز سیستمیک واضحتر است. مطالعه حاضر با هدف تعیین یافته های کاپیلاروسکوپی در بیماران بافت همبند انجام خواهد شد.
روش کار: مطالعه به صورت مورد/شاهدی در بیمارانی که از سال 1396 تا 1398 به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران مراجعه کردند انجام شد. بر اساس معیارهای ACR بیماری آرتریت روماتوئید، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، اسکلرودرمی، درماتومیوزیت، پلی میوزیت، شوگرن و بیماری بافت همبند مختلط داشتند وارد مطالعه شدند. بیماران بر حسب ابتلا به بیماری رینود به دو گروه تقسیم شده و یافته‌های بدست آمده از کاپیلاروسکوپی در آنها با یکدیگر مقایسه شدند.
یافته‌ها: در نهایت 96 نفر پس از تکمیل داده‌های مورد نیاز در آنالیز نهایی شرکت داده شدند. از 96 بیمار ، تعداد 22 نفر (99/22 %) مرد و 74 نفر (1/77 %) زن بودند. میانگین سنی بیماران 22/46 سال با انحراف معیار 025/14 سال بود. حداقل سن بیماران 18 سال و حداکثر 84 سال بود. در مجموع از 96 مورد بررسی شده، 30 نفر (3/31 %) نرمال، 17 نفر (7/17 %) nonspecific morphological abnormality (NSMA) و 49 نفر (51%) مبتلا به Scleroderma Pattern بودند. تفاوت آماری معنی داری میان یافته های کاپیلاروسکوپی بر حسب جنسیت و گروه‌های سنی وجود نداشت. موارد غیرطبیعی ساختارهای میکروواسکولار و دانسیته کاپیلاری و همچنین قطر لوپ‌ها با اختلاف معنی‌داری در گروه اسکلرودرمی بالاتر از سایر گروه‌ها بود. از نظر وجود میکروهموراژی و وجود آنژیوژنیس نیز اغلب موارد مثبت در گروه اسکلرودرمی قرار داشتند. موارد غیرطبیعی ساختارهای میکروواسکولار و قطر لوپ‌ها با اختلاف معنی‌داری در گروه بیماران رینود بالاتر از بیماران غیررینود بود.
نتیجه‌گیری: اختلاف آماری معنی‌داری میان نتایج کاپیلاروسکوپی وجود داشت. این تفاوت در ساختارهای میکروواسکولار و قطر لوپ‌ها میان بیماران رینود و سایر بیماران معنی‌دار بود به‌گونه‌ای که بیماران رینود دارای فراوانی نسبی بالاتری از ساختارهای میکروواسکولار غیر طبیعی و قطر لوپ‌های غیر نرمال بودند.
روش کار: مطالعه به صورت مورد/شاهدی در بیمارانی که از سال 1396 تا 1398 به درمانگاه روماتولوژی بیمارستان رسول اکرم (ص) تهران مراجعه کردند انجام شد. بر اساس معیارهای ACR بیماری آرتریت روماتوئید، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، اسکلرودرمی، درماتومیوزیت، پلی میوزیت، شوگرن و بیماری بافت همبند مختلط داشتند وارد مطالعه شدند. بیماران بر حسب ابتلا به بیماری رینود به دو گروه تقسیم شده و یافته‌های بدست آمده از کاپیلاروسکوپی در آنها با یکدیگر مقایسه شدند.
یافته‌ها: در نهایت 96 نفر پس از تکمیل داده‌های مورد نیاز در آنالیز نهایی شرکت داده شدند. از 96 بیمار ، تعداد 22 نفر (99/22 %) مرد و 74 نفر (1/77 %) زن بودند. میانگین سنی بیماران 22/46 سال با انحراف معیار 025/14 سال بود. حداقل سن بیماران 18 سال و حداکثر 84 سال بود. در مجموع از 96 مورد بررسی شده، 30 نفر (3/31 %) نرمال، 17 نفر (7/17 %) nonspecific morphological abnormality (NSMA) و 49 نفر (51%) مبتلا به Scleroderma Pattern بودند. تفاوت آماری معنی داری میان یافته های کاپیلاروسکوپی بر حسب جنسیت و گروه‌های سنی وجود نداشت. موارد غیرطبیعی ساختارهای میکروواسکولار و دانسیته کاپیلاری و همچنین قطر لوپ‌ها با اختلاف معنی‌داری در گروه اسکلرودرمی بالاتر از سایر گروه‌ها بود. از نظر وجود میکروهموراژی و وجود آنژیوژنیس نیز اغلب موارد مثبت در گروه اسکلرودرمی قرار داشتند. موارد غیرطبیعی ساختارهای میکروواسکولار و قطر لوپ‌ها با اختلاف معنی‌داری در گروه بیماران رینود بالاتر از بیماران غیررینود بود.
نتیجه‌گیری: اختلاف آماری معنی‌داری میان نتایج کاپیلاروسکوپی وجود داشت. این تفاوت در ساختارهای میکروواسکولار و قطر لوپ‌ها میان بیماران رینود و سایر بیماران معنی‌دار بود به‌گونه‌ای که بیماران رینود دارای فراوانی نسبی بالاتری از ساختارهای میکروواسکولار غیر طبیعی و قطر لوپ‌های غیر نرمال بودند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روماتولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
