مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: در ایران بیش‌ترین اعمال جراحی سر و گردن، برداشتن لوزه می‌باشد و با توجه به اینکه هر عمل جراحی، سه نمونه پاتولوژی دارد و باعث هزینه و اتلاف وقت زیادی خواهد شد، در این مطالعه سعی شد تا یک بررسی تحقیقاتی پیرامون این مسأله انجام شود. هدف از طرح و اجرای این مطالعه، تعیین لزوم بررسی روتین هیستوپاتولوژی در تمام نمونه‌های حاصل از اعمال جراحی آدنوتانسیلکتومی می‌باشد. روش بررسی: مطالعه به طریقه گذشته‌نگر بر روی 313 بیمار که در طی سالهای 82-1379 در بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) تحت عمل آدنوتانسیلکتومی قرار گرفته بودند، انجام شد. جهت آنالیز اطلاعات در این مطالعه از آزمون دقیق فیشر استفاده شد. یافته‌ها: با توجه به مطالعات انجام شده، از بین 313 بیمار با میانگین سنی 8/10 سال(78-1 سال)، تنها 3 مورد(9/0%) سن بالای 50 سال داشتند، با توجه به 01/0p<، رابطه معنی‌داری بین سن و هیستولوژی مثبت وجود داشت. همچنین بین بروز تغییر صدا(60 مورد، 4/0=p)، وجود دیسفاژی(26 مورد، 2/0=p)(20%=R)، کاهش وزن غیرقابل توجیه(1 مورد)، نامتقارن بودن سایز لوزه‌ها در معاینه(29 مورد)، وجود توده گردنی(34 مورد، 8/0=p) و لوزه عفونی(15 مورد، 12/0=p) با بروز بدخیمی، ارتباط قابل توجهی وجود داشت که به عنوان عوامل مطرح کننده وجود بدخیمی، باید مورد توجه قرار گیرند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، در بیماران بدون ظن بالینی و بدون وجود ریسک فاکتورهای بدخیمی، نیازی به انجام بررسی‌های هیستوپاتولوژیک روتین خصوصاً در سنین کودکی وجود ندارد.