جلد 27، شماره 4 - ( 4-1399 )
جلد 27 شماره 4 صفحات 95-88 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: مقاله مستخرج از رساله دکتری است
Ethics code: متعهد مي شويم تا قبل از چاپ مقاله كد اخلاق درج گردد
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shokrolahi Ardakani A, Abednatanzi H, Gholami M, Shakeri N. The effect of 12 weeks resistance training on G6Pase and PEPCK genes expression in liver hepatocytes, glucose and insulin levels in type 2 diabetic rats. RJMS 2020; 27 (4) :88-95
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6181-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-6181-fa.html
شکرالهی اردکانی احمد، عابد نطنزی حسین، غلامی ماندانا، شاکری نادر. تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر بیان گلوگز-6- فساتاز و فسفو انول پیروات کیناز در سلولهای کبدی، سطوح گلوکز و عملکرد سلولهای بتا در رت‌های دیابتی نوع 2. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (4) :88-95
دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران ، abednazari@gmail.com
چکیده: (2785 مشاهده)
زمینه و هدف: افزایش رهاسازی گلوکز کبدی به دلیل اختلال در عملکرد آنزیم‌های موثر در فرآیند گلوکونئوژنز کبدی از مشخصه‌های اصلی دیابت نوع 2 است. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر بیان گلوکز 6 فسفاتاز (G6Pase) در سلولهای کبدی و همچنین سطوح گلوکز و عملکرد سلولهای بتا در رت های دیابتی نوع 2 انجام بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 16 رت نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±220 گرم به طور تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی (8 = n) و گروه کنترل(8 = n) قرار گرفتند. رتها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و بعد از 15 دقیقه تزریق STZ به مقدار 55 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. گروه تمرین مقاومتی 12 هفته، 5 جلسه در هفته در قالب 3 دوره 6 تکراری در هر جلسه تمرینات خود را انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، متغیرهای تحقیق اندازهگیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته‌ها: در مقایسه با گروه کنترل، تمرینات مقاومتی به کاهش معنیدار گلوکز ، عملکرد سلولهای بتا و کاهش بیان G6Pase در سلول های کبدی منجر شد.
بحث و نتیجه‌گیری: به نظر میرسد نتایج حاصل از تحقیق حاضر تایید کننده نقش تمرین مقاومتی در بهبود تغییرات سطح گلوکز و عملکرد سلولهای بتا و همچنین بیان ژنهای گلوکونئوژنیک کبدی نسبت میباشد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، 16 رت نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 20±220 گرم به طور تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی (8 = n) و گروه کنترل(8 = n) قرار گرفتند. رتها با تزریق نیکوتین آمید به مقدار 95 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و بعد از 15 دقیقه تزریق STZ به مقدار 55 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت درون صفاقی دیابتی شدند. گروه تمرین مقاومتی 12 هفته، 5 جلسه در هفته در قالب 3 دوره 6 تکراری در هر جلسه تمرینات خود را انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، متغیرهای تحقیق اندازهگیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل استنباطی داده‌ها از آزمون تی مستقل استفاده شد.
یافته‌ها: در مقایسه با گروه کنترل، تمرینات مقاومتی به کاهش معنیدار گلوکز ، عملکرد سلولهای بتا و کاهش بیان G6Pase در سلول های کبدی منجر شد.
بحث و نتیجه‌گیری: به نظر میرسد نتایج حاصل از تحقیق حاضر تایید کننده نقش تمرین مقاومتی در بهبود تغییرات سطح گلوکز و عملکرد سلولهای بتا و همچنین بیان ژنهای گلوکونئوژنیک کبدی نسبت میباشد.
واژه‌های کلیدی: تمرین مقاومتی، عملکرد سلول های بتا، گلوکو 6 فسفاتاز، فسفوانول پیروات کربوکسیاز، دیابت نوع 2
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
