مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: توده گردنی یکی از شکایات شایع مراجعه کنندگان به بخش گوش و حلق و بینی بوده و 15-10% مراجعین را شامل می‌گردد. کیست تیروگلوس، شایع‌ترین توده مادرزادی گردن و دومین توده شایع گردن در زمان کودکی است، اگر چه معمولاً در سنین کمتر از 5 سالگی تظاهر می‌یابد، گاهی تا دوران جوانی نیز بی‌علامت باقی می‌ماند. پس از لنفادنوپاتی، این کیست شایع‌ترین توده غیر سرطانی گردن است. این توده در تشخیص افتراقی سایر توده‌های گردنی قرار می‌گیرد. درمان ناکافی یا ناصحیح، منجر به عودهای مکرر و مشکل‌تر شدن درمان‌های بعدی می‌گردد و این امر ضرورت آگاهی و شناخت پزشکان از این توده را می‌رساند تا با درمان صحیح آن به طریق جراحی، مانع از عود مجدد و دیگر عوارض آن شوند. این بررسی نیز با هدف تعیین تظاهرات بالینی مختلف این بیماری در جامعه ایرانی و میزان شیوع این علایم انجام شد تا یاریگر پزشکان در تشخیص و درمان صحیح آن باشد. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی(Case series) پرونده بیمارانی که با شک به این توده در سالهای 1370 الی 1381 در بیمارستان‌های حضرت رسول اکرم(ص) و فیروزگر در بخش ENT بستری شدند و گزارش آسیب‌شناسی آنها نیز موید این امر بود، از نظر مشخصات دموگرافیک و یافته‌های بالینی بررسی شد. یافته‌های بدست آمده با نرم‌افزار SPSS ارزیابی شدند. یافته‌ها: 54 بیمار در مطالعه قرار گرفتند که 53%، مرد و 47%، زن بودند. میانگین سنی مردان، 21 سال و میانگین سنی زنان، 7/17 سال بود. علت مراجعه در 33 مورد(7/64%)، توده گردنی؛ در 15 مورد(5/29%)، ترشح از ناحیه قدامی گردن، در 2 مورد(5/3%)، آبسه موضعی و در یک مورد(3/2%)، توده زبانی گزارش شد. 42 نفر(3/82%) با توده یا فیستول در خط وسط؛ 3 نفر(8/5%)، در سمت راست گردن؛ 5 نفر(8/9%)، در سمت چپ گردن و یک نفر(9/1%)، در داخل زبان مراجعه کرده بودند. توده یا فیستول در 31 مورد(7/60%)، متحرک و در 15 مورد(5/29%)، غیرمتحرک بود و سایر موارد در پرونده‌ها ذکر نشده بود. نتیجه‌گیری: اگر چه سن بیماران در این دو بیمارستان بالاتر از حد مورد انتظار بود، سایر یافته‌ها همانند مطالعات مشابه بودند.