جلد 27، شماره 1 - ( 1-1399 )
جلد 27 شماره 1 صفحات 111-85 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tayebi S M, ahmadi hekmatikar A, Ghanbari-Niaki A, Fathi R. Ghrelin Behavior in Exercise and Training. RJMS 2020; 27 (1) :85-111
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5803-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5803-fa.html
طیبی سید مرتضی، احمدی حکمتی کار امیرحسین، قنبری نیاکی عباس، فتحی رزیتا. رفتار گرلین در فعالیت‌های ورزشی و تمرین. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (1) :85-111
دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران ، tayebism@gmail.com
چکیده: (3271 مشاهده)
گرلین، یک هورمون پپتیدی می‌باشد که از ۲۸ اسیدآمینه تشکیل شده است و از سلول های اپسیلون بخش درون ریز لوزالمعده ترشح می شود و یک هورمون پپتیدی اخیراً کشف شده ای است که با ترشح هورمون رشد (Growth Hormone-GH) و تنظیم هومئوستاز انرژی و انسولین در ارتباط است. به این دلیل که فعالیت‌های بدنی و تمرینات ورزشی سبب بر هم خوردن تعادل انرژی شده و محرکی برای ترشح GH می باشند، از این رو، رفتار گرلین نسبت به فعالیت های ورزشی مورد توجه بسیاری از متخصصین ورزشی قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده است تا به معرفی این پپتید و رفتار آن بر اثر تمرین هوازی طولانی مدت، تمرینات هوازی کوتاه مدت و تمرینات مقاومتی بر پایه مرور پژوهش‌های صورت گرفته در این زمینه تا به حال، بپردازیم. مقالات به صورت انگلیسی و فارسی از پایگاه های Science Direct، PubMed، Scopus، Web of Science، Springer، Google Scholar، SID و در دامنه سال‌های 1996 تا 2019 مورد بررسی قرار گرفته جمع آوری شده است. ورزش و فعالیت های بدنی به عنوان یک استرس که تعادل انرژی بدن را بر هم می‌زنند، می‌توانند بسته به ماهیت خود اثرات متفاوتی را ایجاد کنند، به طوری که تمرینات بلند مدت می توانند موجب سازگاری و تمرینات کوتاه مدت موجب پاسخ حاد آن شوند که با هم تفاوت دارند. با این حال تحقیقات با توجه به نیازهای پیش رو و نتایج متناقض تحقیقات پیش رو همچنان ادامه دارد.
نوع مطالعه: مروري |
موضوع مقاله:
فیزیولوژی ورزش
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
