جلد 25، شماره 5 - ( مرداد 1397 )                   جلد 25 شماره 5 صفحات 28-19 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Nejatbakhsh samimi L, Fallahpour M, Khoshmirsafa M, Baharloo R, Jorbozehdar P, Mousavi S A J et al . Hormone replacement therapy: an effective approach in regulation of TH1-relatted responses in women suffering from allergic asthma. RJMS 2018; 25 (5) :19-28
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5154-fa.html
نجات بخش صمیمی لیلا، فلاح پور مرتضی، خوش میرصفا مجید، بهارلو رسول، جربزه دار پریا، موسوی سید علی جواد و همکاران.. هورمون درمانی: راه کاری موثر در تنظیم پاسخ سلول های Th1 زنان مبتلا به آسم آلرژیک. مجله علوم پزشکی رازی. 1397; 25 (5) :19-28

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5154-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، Falak.R@iums.ac.ir
چکیده:   (5134 مشاهده)
زمینه و هدف: الگوی بروز آسم در سنین مختلف متفاوت بوده و شیوع آن در زنان بیشتر از مردان می‌باشد. باتوجه به اینکه در اغلب موارد علائم آسم قبل از قاعدگی تشدید شده و در دوره بارداری دچار تغییراتی می‌شود لذا به نظر می‌رسد که نوسانات هورمون‌های جنسی می‌تواند روی آن موثر باشند. از طرفی هورمونتراپی یکی از درمانهای رایج و پذیرفته شده طی دوران یائسگی و کنترل برخی از بیماریها می‌باشد. در این مطالعه اثر هورمون‌های جنسی استروژن و پروژسترون بر بیان فاکتور رونویسی T-bet و سایتوکاین‌ IFN-ɣ (به عنوان مشخصه پاسخ های Th1) در سلول های تک هسته ای خون محیطی زنان یائسه مبتلا به آسم آلرژیک با گروه سالم مقایسه شد.
روش کار: در این مطالعه شاهدی موردی تعداد 13 خانم یائسه مبتلا به آسم آلرژیک و 13 کنترل سالم با سن مشابه وارد مطالعه شدند. سلول‌های تک هستهای خون محیطی در حضور غلظت معادل با سطح سرمی هورمون‌های استرادیول (10-8  مولار) و پروژسترون (10-6  مولار) در طی هرمونتراپی، به صورت جداگانه و یا ترکیبی کشت داده شدند. سپس میزان ترشح سایتوکاین‌ IFN-γ در مایع رویی کشت سلولی با روش الایزا سنجیده شد و میزان بیان فاکتور رونویسی T-bet توسط Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: هورمون‌های استرادیول و پروژسترون به تنهایی تغییر چندانی در بیان ژن T-bet و نیز سطح سایتوکاین IFN-ɣ ایجاد نکردند، اما اثر ترکیبی این دو هورمون منجر به افزایش معنادار بیان این ژن و سایتوکاین مرتبط با سلول‌های Th1 در گروه بیمار نسبت به گروه کنترل گردید که میانه و دامنه بین چارکی به ترتیب 04/84 (177-32/77) در مقابل 52/71(04/84-85/68) پیکوگرم در میلیلیتر بود.
نتیجه‌گیری: افزایش سطح سایتوکاین‌ IFN-ɣ به تاثیر مثبت هورمونتراپی و حفظ تعادل سایتوکاینی در این شرایط اشاره می‌نماید. با این حال با توجه به نقش موثر سلول‌های دیگر از جمله T CD8+ در بیماری آسم و امکان ترشح سایتوکاین IFN-ɣ از این سلول‌ها، نیاز به مطالعات بیشتری جهت شفافسازی اثر این هورمونها به ویژه بر روی زیرگروههای مختلف سلولهای CD4+T و نیز سلول‌های CD8+T در بیماران مبتلا به آسم آلرژیک وجود دارد. 
 
 
متن کامل [PDF 525 kb]   (1374 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: ایمونولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb