Nejatbakhsh samimi L, Fallahpour M, Khoshmirsafa M, Baharloo R, Jorbozehdar P, Mousavi S A J et al . Hormone replacement therapy: an effective approach in regulation of TH1-relatted responses in women suffering from allergic asthma. RJMS 2018; 25 (5) :19-28
URL:
http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5154-fa.html
نجات بخش صمیمی لیلا، فلاح پور مرتضی، خوش میرصفا مجید، بهارلو رسول، جربزه دار پریا، موسوی سید علی جواد و همکاران.. هورمون درمانی: راه کاری موثر در تنظیم پاسخ سلول های Th1 زنان مبتلا به آسم آلرژیک. مجله علوم پزشکی رازی. 1397; 25 (5) :19-28
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5154-fa.html
دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران ، Falak.R@iums.ac.ir
چکیده: (5134 مشاهده)
زمینه و هدف: الگوی بروز آسم در سنین مختلف متفاوت بوده و شیوع آن در زنان بیشتر از مردان میباشد. باتوجه به اینکه در اغلب موارد علائم آسم قبل از قاعدگی تشدید شده و در دوره بارداری دچار تغییراتی میشود لذا به نظر میرسد که نوسانات هورمونهای جنسی میتواند روی آن موثر باشند. از طرفی هورمونتراپی یکی از درمانهای رایج و پذیرفته شده طی دوران یائسگی و کنترل برخی از بیماریها میباشد. در این مطالعه اثر هورمونهای جنسی استروژن و پروژسترون بر بیان فاکتور رونویسی T-bet و سایتوکاین IFN-ɣ (به عنوان مشخصه پاسخ های Th1) در سلول های تک هسته ای خون محیطی زنان یائسه مبتلا به آسم آلرژیک با گروه سالم مقایسه شد.
روش کار: در این مطالعه شاهدی موردی تعداد 13 خانم یائسه مبتلا به آسم آلرژیک و 13 کنترل سالم با سن مشابه وارد مطالعه شدند. سلولهای تک هستهای خون محیطی در حضور غلظت معادل با سطح سرمی هورمونهای استرادیول (10-8 مولار) و پروژسترون (10-6 مولار) در طی هرمونتراپی، به صورت جداگانه و یا ترکیبی کشت داده شدند. سپس میزان ترشح سایتوکاین IFN-γ در مایع رویی کشت سلولی با روش الایزا سنجیده شد و میزان بیان فاکتور رونویسی T-bet توسط Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: هورمونهای استرادیول و پروژسترون به تنهایی تغییر چندانی در بیان ژن T-bet و نیز سطح سایتوکاین IFN-ɣ ایجاد نکردند، اما اثر ترکیبی این دو هورمون منجر به افزایش معنادار بیان این ژن و سایتوکاین مرتبط با سلولهای Th1 در گروه بیمار نسبت به گروه کنترل گردید که میانه و دامنه بین چارکی به ترتیب 04/84 (177-32/77) در مقابل 52/71(04/84-85/68) پیکوگرم در میلیلیتر بود.
نتیجهگیری: افزایش سطح سایتوکاین IFN-ɣ به تاثیر مثبت هورمونتراپی و حفظ تعادل سایتوکاینی در این شرایط اشاره مینماید. با این حال با توجه به نقش موثر سلولهای دیگر از جمله T CD8+ در بیماری آسم و امکان ترشح سایتوکاین IFN-ɣ از این سلولها، نیاز به مطالعات بیشتری جهت شفافسازی اثر این هورمونها به ویژه بر روی زیرگروههای مختلف سلولهای CD4+T و نیز سلولهای CD8+T در بیماران مبتلا به آسم آلرژیک وجود دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ایمونولوژی