زمینه و هدف: رژیمهای غذایی متنوع با احتمال افزایش دریافت مواد مغذی همراه هستند. این تحقیق به منظور ارزیابی ارتباط بین امتیاز تنوع گروههای غذایی و کفایت مواد مغذی خاص در زنان تهرانی انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، 286 خانم 18 سال به بالا و ساکن منطقه 13 تهران که نماینده جمعیت زنان تهرانی بودند ، شرکت داشتند. دریافــت مــواد غذایــی با استفــاده از پرسشنامه یادآمد غذایی 2 روزه ارزیابی شد. از شاخصهای امتیاز تنوع غذایی ( DDS = Dietary Diversity Score ) و تنوع غذایی( FV = Food Variety ) استفاده شد. میانگین نسبت کفایت غذایی (Mean Adequacy Ratio=MAR) به عنوان شاخص کفایت تغذیهای انتخاب شد که با تقسیم مقدار مصرفی 12 ماده مغذی و انرژی بر مقدار توصیه شده آنها به دست آمد.یـافتـهها: میانگیــن سنــی افــراد، 13 ± 41 سال و میانگین نمایه توده بدن( Body Mass Index=BMI ) آنها، 4 ± 27 کیلوگـــرم بـــر مترمربــع بــود. میانگیــن امتیــاز تنــوع غذایــی 02/1 ± 11/6 بود. DDS با MAR (05/0 P< و 4/0= r )، NAR ( Nutrient adequacy Ratio ) تیامین(05/0 P< و 3/0= r )، ویتامین A (05/0 P< و 4/0= r )، کلسیم(05/0 P< و 4/0= r )، فسفر(05/0 P< و 4/0= r ) و چربی کل دریافتی(05/0 P< و 3/0= r ) مرتبط بود. تنوع غلات کامل با NAR پروتئین(05/0 P< و 3/0= r )، تنوع سبزیجات و میوهها با NAR ویتامین C (05/0 P< و 3/0= r ) و ویتامین A (05/0 P< ، 3/0= r ) ارتباط داشت. در چارک چهارم امتیاز تنوع گروههای غذایی، دریافت غالب درشت مغذیها و ریز مغذیها در بیشترین مقدار قرار داشت. امتیاز تنوع گروه گوشت و شیر، مهمترین تعیین کننده MAR بود.
نتیجهگیری کلی: تنوع اقلام مصرفی در گروههای غذایی مختلف، شاخصی مفید از کفایت مواد مغذی خاص، به شمار میرود. بنابراین به منظور تعیین کفایت مواد مغذی خاص، امتیاز تنوع گروههای غذایی میتواند در نظر گرفته شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |