مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: مطالعات پیشین نتایج ضدونقیضی را در زمینه ارتباط بین پلی مورفیسم‌های‌ TaqI، FokI، BsmI و ApaI ژن گیرنده ویتامین D و خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب به دست داده‌اند. هدف این مطالعه متاآنالیز تعیین ارتباط بین این پلی مورفیسم‌ها و خطر بیماری عروق کرونر قلب به‌صورت جامع بود.
روش کار: به‌منظور دستیابی به تمام مطالعاتی که به مطالعه ارتباط بین پلی مورفیسم‌های‌ شایع ژن گیرنده ویتامین D و خطر بیماری عروق کرونر قلب پرداخته بودند، پایگاه‌های علمی MEDLINE و EMBAS به‌صورت نظام‌مند و با استفاده از کلیدواژه‌های مشخص مورد جستجو قرار گرفتند. نسبت‌های خطر (OR) به همراه فاصله اطمینان (CI)  متناظر آن‌ها حساب شد و روابط ژنتیکی در مدل‌های غالب، مغلوب، آللی، هموزیگوت و هتروزیگوت مورد تجزیه‌وتحلیل آماری قرار گرفت.
یافته‌ها: 9 مطالعه با حجم نمونه کلی 5259 مورد بیمار و 1981 کنترل سالم در متاآنالیز حاضر گنجانده شدند. رابطه آماری معنی‌داری بین پلی مورفیسم‌های‌ TaqI، FokI، BsmI وApaI  با خطر بیماری عروق کرونر قلب در هیچ‌کدام از مدل‌های ژنتیکی تعریف‌شده مشاهده نشد (P ˃ 0.05). علاوه بر این، آنالیز زیرگروه‌ها بر اساس نژاد رابطه معنی‌داری بین پلی مورفیسم‌های‌ موردتحقیق و شانس ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب در نژاد هند – اروپایی و آسیای شرقی در هیچ‌کدام از مدل‌های ژنتیکی نشان نداد (05/0P ˃).
 نتیجه‌گیری: شواهد حاضر نشان می‌دهد که پلی مورفیسم‌های‌ Taq1، FokI، BsmI و Apa1 ژن گیرنده ویتامین D ممکن است با استعداد ژنتیکی افراد برای ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب در ارتباط نباشند. برای تائید این نتایج مطالعات بیشتری با حجم نمونه بالاتر نیاز است.